Filip

 

Review: Pokémon Sword & Shield

Het hoeft geen geheim te zijn dat Pokémon Sun en Moon uit 2016 mij weinig konden bekoren. Het waren de laatste in een lijn van Pokémon spellen die constant onnodige poespas aan gevechten en de spelformule toe bleven voegen. Hoewel ik iemand ben die verandering en experimentatie aanmoedigt, waren dit aanpassingen waar geen coherente filosofie achter zat. De trailers van Pokémon Sword en Shield deden mij niet warmlopen voor een nieuw Pokémon avontuur en de controverses rondom deze nieuwe delen, zoals de ondermaatse presentatie en het ontbreken van de helft van alle Pokémon, deed mijn enthousiasme nog verder dalen. Toch heb ik Pokémon Sword en Shield een eerlijke kans en voldoende speeltijd gegeven.

Beestjes vangen

 

Review - The Legend of Zelda: Link’s Awakening

Met het succes van oude NES en SNES-titels beschikbaar op de Nintendo Switch, is het tijd om ook Gameboy klassiekers naar de huidige generatie te brengen. We hebben al veel heruitgaves zoals Mario Kart 8 en Donkey Kong: Tropical Freeze gekregen op de Switch, maar een remaster zoals van The Legend of Zelda: Link’s Awakening hebben we nog niet gezien. Is dit het begin van een reeks aan remasters of een eenmalige verrassing?

Check die review dan!

sep 302019
 

Review: Joker

Als je ooit een Dutch Comic Con of andere stripboekenbeurs hebt bezocht dan weet je dat je niet lang hoeft te zoeken om een Joker cosplay tegen het lijf te lopen. Naast Deadpool en Spider-Man is deze paarse pak dragende, groen haar hebbende schurk een van de fictionele personages waar mensen zich het liefst in verplaatsen. Het heeft ondertussen een punt bereikt dat veel cosplays zo gemakzuchtig zijn dat ze eerder een rol met de ogen dan een glimlach verdienen. Persoonlijk heb ik nooit goed begrepen waar dit personage alle aandacht aan verdiend, maar dit kan allemaal veranderen nu hij als hoofdrol schittert in Joker.

Grappen en Grollen

 

Review: Super Mario Maker 2

Geef een persoon een Mario spel en ze zullen zich voor een aantal weken vermaken. Leer een persoon een Mario spel te maken en ze zullen zich hun hele leven vermaken. Of dit de filosofie is die achter het concept van Super Mario Maker schuilt is niet duidelijk, maar het is wel de kracht die Nintendo in de handen van de spelers had geplaatst in 2015. Helaas kwam het origineel uit op de matig verkochte Wii U en stierf het tegelijkertijd met de console. Nu krijgt Super Mario Maker 2 de kans om zich te vestigen als de ultieme 2D-Mario game op de immens populaire Nintendo Switch.

Lekker bouwen

jun 132019
 

Review: Rage 2

60fps! Een uitgestrekte open wereld! Iedere rotspartij uniek met de hand vervaardigd! Rage beloofde de AAA-gameërvaring van 2010 te zijn. Voor velen was de realiteit echter teleurstellend. Hoewel visueel indrukwekkend werd Rage geteisterd door tergend lange laadtijden en textures die vaak niet snel genoeg inladen. Negen jaar later willen id Software en Bethesda (nu ook in samenwerking met Avalanche Studios) bewijzen dat ze een zoveelste post-apocalyptische game kunnen maken die ditmaal wel je tijd waard is. Er is agressief gepromote, maar weet Rage 2 te leveren?

Een tweede kans

 

Review – A Plague Tale: Innocence

Verrassende projecten kunnen uit verrassende hoeken komen. Asobo Studio is een ontwikkelaar die tot op heden voornamelijk filmgames op zijn naam heeft staan zoals ­Wall-E en Ratatouille. Een studio die weinig ervaren heeft en geen ogen gooit, maar dit jaar komt met hun meest ambitieus en origineel spel: A Plague Tale: Innocence. Aan hun titels mogen ze nog doorwerken, maar als je de trailers mag geloven hebben we te maken met een gepolijste singleplayer ervaring. Heeft Asobo Studio de potentie om zich binnenkort onder de grote namen te scharen of hebben ze hun vingers gebrand aan een project dat ze niet waar kunnen maken?

overal ratten!

 

Vroeger waren stripboeken en superheldenfilms een aangelegenheid voor nerds. Een gemiddeld persoon kende namen als Batman, Spider-Man en Superman, maar iemand die begon over Captain Marvel of Thor werd gek aangekeken. Tegenwoordig behoort het superheldengenre tot de best verdienende films, dat zijn hoogtepunt vindt in een van de meest geanticipeerde films van het afgelopen decennium: Avengers: Endgame. De gekte heeft een dusdanig hoog punt bereikt dat Endgame zelfs zijn eigen hashtag heeft, #DontSpoilTheEndgame, om ervoor te zorgen dat onze kostbare bioscoopervaring behouden blijft. Hieronder volgt in ieder een volledig spoiler-vrije review om alvast in de stemming te komen voor het afsluitende hoofdstuk van elf jaar aan Marvelfilms.

De kaskraker van 2019

 

Review: Devil May Cry 5

Demonen breken uit de onderwereld om de hel op aarde los te laten. Ik zou hier meer woorden aan vuil kunnen maken, maar meer informatie heb je niet nodig om dit duivels uitschot op stijlvolle wijze een kopje kleiner te willen maken. De Devil May Cry serie die bekend zijn staat om bliksemsnelle actie verpakt in een hoop bravoure maakt een grootse terugkeer met zijn vijfde deel. Is het nog net zo enerverend als elf jaar geleden of konden deze duiveljagers liever met pensioen gaan?

Continue reading »

 

Review: Far Cry - New Dawn

Far Cry: New Dawn vindt 17 jaar na de nucleaire holocaust waar Far Cry 5 mee eindigde plaats. Een weelderige (en opvallend roze) wildernis is teruggekeerd naar Hope County waarin overlevenden proberen een eigen, veilig plekje te vinden. Echter schoppen The Highwaymen onder leiding van de meedogenloze tweelingzussen Mickey en Lou roet in het eten door de bezittingen en levens van iedereen in het land constant te bedreigen. Daar ga jij uiteraard een stokje voor steken!

Continue reading »

 

Review: Kingdom Hearts III

Wanneer kun je je fan van een gameserie noemen? Moet je alle delen gespeeld hebben en ieder trivia feitje kennen? Betekent fan zijn dat je ook de mindere goede delen uit de serie verdedigt? Of kun je figuren, sleutelhangers en limited editions van spellen hebben gekocht en nog steeds gematigd enthousiast zijn over een game?

Wanneer het aankomt op Kingdom Hearts val ik onder de laatste categorie. Hoewel ik van sommige delen heb genoten, kan ik anderen niet uitstaan. Toch keek ik uit naar het afsluitende hoofdstuk Kingdom Hearts III en was ik iedere keer teleurgesteld wanneer het spel weer was uitgesteld. Hoe knullig en verwarrend het verhaal ook was, had de versmelting van Disneywerelden met Square Enix personages een onmiskenbare charme. De grote vraag nu is of Kingdom Hearts III kan voldoen aan de torenhoge verwachtingen die door de lange jaren heen zijn opgestapeld.

Het Laatste Hoofdstuk

 

Top 10 albums 2018

Als je mij halverwege het jaar had gevraagd wat mijn favoriete albums van 2018 zijn, zou ik hebben geantwoord door mijn schouders op te halen. Had je diezelfde vraag een week geleden gesteld, dan zou je een gil als reactie krijgen gevolgd door ‘er is te veel keuze!’

Wat in mijn opzicht lauwtjes begon, is uitgegroeid tot een van mijn favoriete muzikale jaren van het afgelopen decennium. Er zitten niet bijzonder veel uitschieters tussen, maar het gemiddelde is enorm hoog! Dat gezegd hebbende, is dit mijn minst eclectische top 10 tot nu toe. (Boze) witte mannen met gitaren voeren de boventoon en de hoeveelheid indrukwekkende Hip-Hop- en elektronische platen lag laag. Laat dat de pret echter niet drukken, want hier zijn tien fantastische albums waar je naar kunt luisteren in plaats van die tergende top 2000.

Het beste van 2018

 

Review: Super Smash Bros Ultimate

Er is geen andere spelserie waar ik zo’n innige relatie mee heb als Super Smash Brothers. Een van mijn warmste gaming herinneringen is hoe mijn vader mij en mijn broers verraste met een gloednieuwe Gamecube en Super Smash Bros. Melee. Een gebroken arm weerhield mij er niet van om direct de strijd aan te gaan met mijn broers met mijn destijds favoriet Nintendo personage Donkey Kong. Super Smash Bros. Brawl verschafte mij van een van mijn eerste ervaring met online gaming en alle glorie en frustratie die het met zich meedraagt. Super Smash Bros. for Wii U introduceerde mij aan de wereld van toernooien waarbij ik niet alleen de spanning van competitie ontdekte, maar daarnaast vooral veel nieuwe vrienden heb gemaakt. Het is daarom niet gek dat een review van Super Smash Bros. Ultimate aanvoelt alsof ik mijn eigen kindje moet beoordelen. Gelukkig ben ik een kritische ouder die het beste van zijn kinderen verwacht, dus je bent hier alsnog op de perfecte plek voor een eerlijke review van Nintendo’s paradepaardje van 2018.

Continue reading »

 

Review: Super Mario Party

Ik herinner het me nog goed. Het was rond de jaarwisseling. Samen met drie vrienden klapten we allemaal vrolijk onze Nintendo 3DS open om onze avond te vullen met een gloednieuwe Mario Party. Een lange tijd hadden we ons verheugd op de nieuwe avonturen die ons te wachten stonden en de herinneringen die dit op zou leveren. Wat we echter kregen was pijn. Niet de pijn die we gewend waren elkaar aan te richten door sterren voor andermans neus weg te graaien of munten van elkaar af te troggelen. Nee, dit was een ander soort pijn. Mario Party: The Top 100 was gewoon een ongelofelijk kutspel. Dit deed mij echter niet de hoop of liefde voor de serie verliezen. Een nieuwe console betekent nieuwe kansen en de beelden die Nintendo toonde van Super Mario Party deden mijn masochistisch/ sadistisch hartje sneller kloppen. Nu de strijd is gestreden en de pijn geleden, kom ik je vertellen of ik op dit feestje tot het eind ben gebleven of zo snel mogelijk de rattentaxi heb genomen.

Tot in de late uurtjes

 

Review - Black ops 4

‘Modern Warfare 2 was de laatste goede Call of Duty’. ‘Ben je gek man, Black Ops 2 had de perfecte balans gevonden tussen strategie en snelheid’. ‘Ik houd het lekker bij Big Red One’. Met meer dan 15 delen in de serie is het niet gek dat de meningen over de favoriete Call of Duty sterk uiteenlopen. Persoonlijk ben ik altijd fan geweest van de door ontwikkelaar Treyarch geproduceerde Black ops reeks. Zo had de eerste Black Ops naast traditionele gamemodes ook de op plezier gerichte Wager Matches en een handvol aan excentriekheden zoals Tomahawks, RC-XD’s en de befaamde Dolphin Dive. Maps als Nuketown en Firing Range zijn ondertussen iconisch geworden en zelden was er zo’n goede balans tussen de verschillende klassen van wapens. Dat dit de enige reeks binnen de Call of Duty serie is die nu nummertje vier haalt zal ik verder niet in mijn betoog meenemen voor waarom Black Ops het beste Call of Duty spel is. Nee hoor, echt niet.

Gaan we weer

 

Review: Octopath Traveler

In een tijdperk gedomineerd door vluchtige Battle Royale titels met hippe dansjes, is het moeilijk om voor te stellen dat een kleine vijfentwintig jaar geleden 100-uur durende singleplayer avonturen met emotionele tieners helemaal de shit waren. Met name de Final Fantasy serie heeft goede zaken gedraaid op het hoogtepunt van de J-RPG rage. Tegenwoordig is er echter minder vraag naar het genre en zie je veel series overstappen van een Turn-Based systeem naar eentje die meer actie georiënteerd is. Ontwikkelaar Square Enix zegt ‘genoeg hiermee!’ en probeert oude glorie te doen herleven met Octopath Traveler. Zich afspelende in een fantasiewereld vol monsters en magie waarin acht personages op een persoonlijk queeste zijn, ga je het dit jaar niet klassieker vinden!

Review: Octopath Traveler

 

Review: Mario Tennis Aces

De Mario Tennis serie valt onder de vele ‘Mario en vrienden ondernemen vrijetijdsactiviteiten’ spellen, waarvan Mario Kart verreweg de meest populaire is. Niet heel gek als je kijkt naar de toegankelijkheid en het vlugge karakter ervan. Aangezien tennis al een niche sport is, kun je verwachten dat het een minder groot publiek trekt, maar dat maakt de fans daarmee niet minder toegewijd. Mario Tennis Aces is het zesde deel in de serie (zeven als je Mario’s Tennis op de meerekent), waarvan de laatste twee voorgangers vooral voor veel teleurstelling zorgden. Eindigt Mario Tennis Aces in het gravel of is dit ‘the next level’?

Dikke Deuce!

jun 222018
 

Review: Vampyr

Kun je drie games noemen die draaien om zombies? Ok, nu drie games die draaien om aliens. Piraten zou ook niet al te moeilijk moeten zijn, maar drie games noemen met vampiers in de hoofdrol, is een lastigere taak. Naast de decennia oude Castlevania serie zijn er haast geen noemenswaardige titels over vampiers. Pogingen uit de eenentwintigste eeuw zoals Bloodrayne en Vampire: The Masquerade – Bloodlines staan uitsluitend berucht om hun lachwekkend lage kwaliteit. En dit terwijl vampiers in andere popcultuur juist hoog aanzien genieten. Ontwikkelaar Dontnod Entertainment, bekend van Life is Strange, vindt dat hier verandering in moet komen met hun nieuwste titel Vampyr. Zal dit de eer van digitale bloedzuigers herstellen of juist verder door het slijk heen halen?

Lekker zuigen

 

Review: Dark Souls Remastered

Het jaar is 2050. De PlayStation 12 Ultimate en de Xbox One XXX voeren hevige strijd terwijl Nintendo zijn geld alleen nog verdient met de verkoop van kartonnen Amiibo-figuren die je zelf in elkaar moet knutselen. Game reviews zijn volledig overbodig geworden, want er is slechts één graadmeter waar spellen aan getoetst kunnen worden: hoeveel lijkt het op Dark Souls? De oorzaak hiervan is de release van Dark Souls Remastered, want sinds letterlijk Dark Souls met Dark Souls vergeleken moest worden, stortte het ruimte-tijd continuüm in en was Dark Souls nog het enige dat de mensheid zich kon herinneren van de game-industrie.

Review: Dark Souls Remastered

 

Review: Detroit: Become Human

Dat Sony goede zaken doet met de PlayStation 4 is zacht uitgedrukt. Waar je de vorige generatie consoles voor veel spannende exclusieve titels bij de Xbox 360 moest zijn, is de PlayStation door games als God of War, Horizon Zero Dawn en de nog aankomende Spider-Man en Kingdom Hearts 3 moeilijk te verslaan. Sony heeft namelijk voldoende AAA-ontwikkelaars onder zijn hoede, maar eentje die vlug over het hoofd wordt gezien is Quantic Dream. Bekend van Heavy Rain en Beyond: Two Souls, produceert Quantic Dream filmische ervaringen met een focus op het maken van moeilijke, morele beslissingen als gameplay. Dit klinkt gek en dat is het ook. Hun titels worden dan ook hevig gemengd ontvangen doordat de verhalen plotgaten bevatten en de gameplay niet iedereens kopje thee is. Detroit: Become Human is de eerste game van de Franse ontwikkelaar op de PlayStation 4, dus laten we kijken of driemaal scheepsrecht is.

Review: Detroit: Become Human

mei 162018
 

Review: Deadpool 2

Het vergt lef om drie weken nadat de best verdienende film binnen een genre is uitgekomen, je eigen film op de markt te brengen. Laat het aan Deadpool over om te proberen zijn hele Marvel-familie over te troeven. Om bij de vergelijking met een familie te blijven, is Marvel een familie van generaties aan succesvolle zakenlui. Jaar in jaar uit wordt er grof geld verdient met onderhandelingen die volledig netjes volgens het boekje verlopen. Deadpool was echter altijd een vreemde snuiter binnen dit gezin en wilde zijn eigen pad gaan, maar werd daardoor onteigend. Eenzaam en verlaten besloot Deadpool samen met Ryan Reynolds een eigen zaak te openen met hoeren en cocaïne, die uiteindelijk even succesvol bleek te zijn als de traditionele familiezaak. Het succes was zelfs groot genoeg om een tweede pand te openen. Genoeg verwarrende analogieën over superheldengeschiedenis, het is tijd voor de review van Deadpool 2!

Geheime knop

 

Review: Post Malone – Beerbongs & Bentleys

Post Malone is een vreemde eend in de bijt. Zo waren zijn eerste muzikale stappen in Countrymuziek, waarvan de invloeden nog steeds te horen zijn in de moderne Trap Beats. Rappen doet hij voldoende, maar hem bestempelen als rapper zou door zijn zangkwaliteiten te kort door de bocht zijn. Hij doet mee aan de drank en drugs cultuur die heerst in de huidige Hip-Hop cultuur, maar in plaats van Xannies te slikken, tikt Malone liters Bud Light achterover. In een wereld vol met grote ego’s en geïmpliceerd geweld staat hij juist bekend als een beer van een vent met een hart van goud. Bij de release van zijn eerste album Stoney had Post Malone voornamelijk bekendheid vergaard onder de Hip-Hop liefhebbers, maar slechts twee jaar later heeft hij het record van meest gestreamde album op de eerste dag van uitgave op Spotify te pakken met zijn nieuwe Beerbongs & Bentleys. Dat vraagt om een review!

Continue reading »

apr 102018
 

Review: A Way Out

‘Fuck the Oscars!’ is wat Josef Fares te melden had op de Game Awards van 2017. Fares is het hoofd van ontwikkelaar Hazelight Studios, bekend van Brothers: A Tale of Two Sons en nu ook A Way Out. Zijn opmerking was bedoeld om de gemaaktheid van de Oscaruitreiking te bekritiseren en de oprechtheid van de Game Awards te prijzen. Hiernaast had hij wel voldoende kritiek op de game-industrie die spelers tegenwoordig kaalplukt met DLC en Lootboxsystemen. A Way Out moet daar niets van hebben, want hoewel dit spel ook online te spelen is met een vriend, hoeft slechts een persoon het spel aangeschaft te hebben. Fares is duidelijk een man met juiste intenties en een passie voor zijn vak. Heeft zijn Hazelight Studios echter ook het vakmanschap om een memorabele ervaring af te leveren?

Review A Way Out

 

Review: Shadow of the Colossus

Hoe ver moet je willen gaan voor liefde? Is afreizen naar een verboden land om kolossale wezens af te slachten, zodat je de ziel van je geliefde terug kunt brengen een nobele daad of slechts een van overmoed en dwaasheid? Dit is de premisse waarmee je middenin de wereld van Shadow of the Colossus wordt geworpen. Als Wander tezamen met je levensgetrouw paard Agro is het je doel om The Forbidden Lands af te speuren op zoek naar de zestien kolossen wiens dood op mystieke wijze de ziel van je wederhelft terug kan brengen.

De ultieme versie

 

Review - Mario Party: The Top 100

Mario Party is speciaal. Het is een magische plek waar je voor een periode van 2-4 uur als een bezetene over de lijken van familieleden en beste vrienden heengaat in je zoektocht naar de meeste sterren. Dit doe je het liefst door onderweg te domineren in minigames en zo vaak mogelijk zuurverdiende munten van je medespelers af te troggelen. Op het einde mag je van geluk spreken te zegevieren met een lege overwinning, die als enig lichtpuntje heeft dat je minder geleden hebt dan je rivalen. Achter alle pijn schuilen echter de momenten waarop je hebt genoten van de misère van anderen. Mario Party: The Top 100 belooft met zijn verzameling van de beste 100 minigames allertijden een marteling die je nooit zult vergeten: iets waar ik gelijke delen enthousiast en doodsbenauwd van word.

Het laatste feestje?

 

Review – Life Is Strange: Before The Storm

Niet alle games draaien om zinloos geweld, de hoogste score of het domineren van ander spelers. Dit bewees ontwikkelaar Dontnod met Life is Strange in 2015 door ons een interactief verhaal te geven over een intens tienerdrama met voldoende lastige, levensveranderende keuzes. Het had zo zijn zwakke punten, maar onderliggende thema’s over depressie, sociale acceptatie, ontdekking van seksualiteit en zelfmoord kwamen hard aan. In Life is Strange: Before the Storm keer je terug naar Arcadia Bay…maar dan voor de gebeurtenissen van deel een om het leven van Chloe te zien voor ze een rebel werd. De vraag is of de franchise in de handen van ontwikkelaar Deck Nine een even meeslepend verhaal zal opbrengen.

Life is Strange: Before the Storm verschijnt in episodes. Dit is een review zowel episode 3 als het gehele spel.

De conclusie

 

Top 10 Albums van 2017

2017 was op persoonlijk vlak een vreemd muzikaal jaar. Veel grote artiesten waar ik grote verwachtingen van had, brachten een album uit, maar een opvallende hoeveelheid stelde teleur. Queens of the Stone Age, Arcade Fire en LCD Soundsystem zijn stuk voor stuk artiesten die in andere jaren gemakkelijk top 3 posities hadden gehaald, maar dit jaar niet eens in de aanmerking kwamen voor een top tien notering. Elk nadeel heeft zo zijn voordeel, wat in dit geval betekent dat er meer ruimte was voor artiesten die normaal net buiten de boot zouden vallen. Het was een jaar van ontdekkingen en artiesten die zichzelf succesvol en minder succesvol vernieuwen. De trend van vernieuwingen is eentje die ik aanmoedig voor 2018 met een hoop op hogere slaagkansen.

Continue reading »

 

Review: Life Is Strange – Before the Storm ep.2

Niet alle games draaien om zinloos geweld, de hoogste score of het domineren van ander spelers. Dit bewees ontwikkelaar Dontnod met Life is Strange in 2015 door ons een interactief verhaal te geven over een intens tienerdrama met voldoende lastige, levensveranderende keuzes. Het had zo zijn zwakke punten, maar onderliggende thema’s over depressie, sociale acceptatie, ontdekking van seksualiteit en zelfmoord kwamen hard aan. In Life is Strange: Before the Storm keer je terug naar Arcadia Bay…maar dan voor de gebeurtenissen van deel een om het leven van Chloe te zien voor ze een rebel werd. De vraag is of de franchise in de handen van ontwikkelaar Deck Nine een even meeslepend verhaal zal opbrengen.

Life is Strange: Before the Storm verschijnt in episodes. Dit is een review van episode 2.

Continue reading »

 

Review: Metroid: Samus returns

Mario, Luigi, Kirby en Link zijn allemaal Nintendo personages die op grootse manier hun 25ste verjaardag mochten vieren. Er mist echter een bepaalde blonde dame in deze lijst die zowel bij haar 25ste als 30ste bestaansjaar vergeten is. De Metroid franchise is enorm geliefd onder vele Nintendo fans en Samus onder het tapijt geschoven gezien te worden, is niet iets dat stilletjes geaccepteerd werd. Een lange tijd leek het alsof de verzoeken om een nieuwe Metroid spel in dovenmansoren vielen, Maar Nintendo wist iedereen te choqueren met de aankondiging van Metroid Prime 4 op de E3 van 2017. Aangezien de ontwikkeling hiervan nog veel tijd in beslag zal nemen, worden we warm gehouden met een tweede Metroid spel. Als voorafje mogen we nu al genieten van een remake van de Game Boy klassieker Metroid: Samus Returns, dit keer voor de Nintendo 3DS.

Ze is terug!

okt 142017
 

Review: Destiny 2

Wanneer je wil dat je spel zij aan zij herinnerd wordt met grootheden als Star Wars of Lord of the Rings dan heb je onnodig grote schoenen voor jezelf om te vullen gecreëerd. Toch is dit iets dat ontwikkelaar Bungie probeerde te bereiken met Destiny in 2014. De studio die voorheen alleen bekend stond om haar Halo serie, wilde hiermee een genre overstijgende game maken, waar mensen zichzelf in konden verliezen. De chaotische ontwikkeling scheen helaas door in het eindproduct en hoewel eerst het plan was om veel toekomstige jaren voort te bouwen op Destiny is er besloten om een volledig nieuwe weg naar Rome te bouwen met Destiny 2.

De nodige verbeteringen

 

Review: Blade Runner 2049

Als de regisseur de moeite neemt om een bericht aan alle pers voor te bereiden met de vraag of de recensies zo min mogelijk inhoudelijk willen weggeven, weet je dat een product met liefde gemaakt is. Denis Villeneuve heeft in minder dan een decennium een repertoire opgebouwd waar zelfs veteranen als Steven Spielberg of Martin Scorcese met een jaloers oog naar zouden kunnen kijken. Thematisch weet je nooit wat je mag verwachten, maar een Villeneuve-film is altijd doorsijpelt van symboliek, ruwe personages en heeft een hoofd dollend plot, allemaal verpakt in een visueel feilloze voorstelling. Als je het nog niet kan horen, ben ik enorm enthousiast over het werk van deze Frans-Canadees en was dan ook benieuwd naar hoe hij zou uitbreiden op een ondertussen vijfendertig jaar oude klassieker met Blade Runner 2049.

Review: Blade Runner 2049

sep 292017
 

SNES Mini Unboxing

Na het succes van de NES Classic Mini zou Nintendo niet goed wijs zijn als ze niet een soortgelijke heruitgave zouden maken van hun tweede console. Een klein jaar later is hier dan de SNES Mini. Gamers worden helemaal wild van de nostalgie dat dit met twintig klassiekers gevuld apparaatje met zich meebrengt. De SNES Mini is niet voldoende aan te slepen, maar gelukkig hebben we hier bij Pruts er gelukkig één cadeau gekregen van de lieve mensen van Nintendo, zodat we je kunnen tonen wat je in de doos aantreft.

Klein doosje, veel inhoud

 

Review: The National – Sleep Well Beast

Als we het hebben over hoe indrukwekkend een artiest gemiddeld presteert, dan staat The National bij mij hoog in het vaandel. Als beginnend muziekliefhebber kocht ik op zestienjarige leeftijd hun nieuw album High Violet. Ik kocht bijna nooit cd’s dus om er een van een band te kopen waar ik slechts één nummer van kende en voor de rest afging op goede recensies was een unicum. Het duurde lang voor het muzikale kwartje viel en de eerste week had ik spijt van mijn aanschaf. Echter transformeerde dit saaie album al vlug in een parel die mij erg dierbaar is. Alle albums van ze die ik erna oppakte wisten mij allemaal te raken met hun indrukwekkende composities, warme koperblazers en de openhartigheid van zanger Matt Berninger. Mijn verwachtingen voor Sleep Well Beast waren dan ook hooggespannen. 

Betreurend goed

 

Review: Life Is Strange – Before the Storm ep.1

Niet alle games draaien om zinloos geweld, de hoogste score of het domineren van andere spelers. Dit bewees ontwikkelaar Dontnod met Life is Strange in 2015 door ons een interactief verhaal te geven over een intens tienerdrama met voldoende lastige, levensveranderende keuzes. Het had zo zijn zwakke punten, maar onderliggende thema’s over depressie, sociale acceptatie, ontdekking van seksualiteit en zelfmoord kwamen hard aan. In Life is Strange: Before the Storm keer je terug naar Arcadia Bay…maar dan voor de gebeurtenissen van deel een om het leven van Chloe te zien voor ze een rebel werd. De vraag is of de franchise in de handen van ontwikkelaar Deck Nine een even meeslepend resultaat zal opbrengen.

Life is Strange: Before the Storm verschijnt in episodes. Dit is een review van episode 1.

Review nieuwe Life is Strange

 

Review: Mario + Rabbids Kingdom Battle

Het paddenstoelen koninkrijk is vele allianties aangegaan in haar tijd van bestaan. Allereerst natuurlijk met eigen franchises binnen Nintendo, maar ook met andere ontwikkelaars zoals met Sega voor Mario & Sonic at the Olympics of denk aan personages als Megamen en Ryu die te vinden Zijn in de Super Smash Brothers serie. Eentje als Mario +Rabbids Kingdom Battle is er echter nog niet geweest. Nintendo heeft zijn geliefde Mario en reputatie uit handen gegeven aan Ubisoft om ze samen te voegen met hun lang vergeten, hondsdolle konijnen. Hoe het resultaat is, lees je hieronder.

Wanneer werelden botsen

 

Review: Everything Everything - A Fever Dream

De laatste tijd slaap ik onrustig. Als het geen mug is die mij wakker houdt, dan word ik zonder duidelijke reden badend in zweet wakker. Of het mijn voeding, geweten of irrationele angsten zijn, zal ik misschien nooit achter komen. Een gemiste review van het nieuwe album van een van mijn favoriete artiesten is in ieder geval iets dat ik niet op mijn geweten wil hebben. Net zoals zanger Jonathan Higgs heeft doorgebeten door zijn writer’s block heen om teksten te construeren voor A Fever Dream, moet ik mij over de mijne heen zetten om een review te schrijven over Everything Everything.

Review: Everything Everything

 

Review: War For The Planet Of The Apes

Chimpansees waren als kind mijn favoriete dieren, maar ik vind ze tegenwoordig vooral krijsende kutdieren. Ik ben dan ook nooit van tevoren enthousiast voor de moderne Planet of the Apes films, maar vermaak mij er uiteindelijk altijd uitstekend mee. Het originele concept van Planet of the Apes was een bizarre Sci-Fi film over een daadwerkelijke planeet vol met primaten die homo sapiens onderdrukken en als slaven houden. Rise of the Planet of the Apes uit 2011 schetste een meer realistisch scenario waarin een chimpansee hogere intelligentie ontwikkelt door de alzheimer medicatietests die op hem worden gedaan. War for the Planet of the Apes is het laatste hoofdstuk in het leven van deze aap Ceasar.

De conclusie is hier

 

Crash Bandicoot staat op het voorfront van de hete zomer vol remakes waar ik het in mijn ARMS review over had. Het is het beestje vergeven, want de arme malloot heeft al in geen 15 jaar een (goed) spel gezien. Zijn eerste 3 spellen gebundeld in een fraaie remaster voor 40 euro getiteld Crash Bandicoot N. Sane Trilogy, is een deal waar weinig op aan te merken is. Dat is puur vanuit een kwantiteitsperspectief. Kunnen de PlayStation klassiekers in hun gameplay ook nog steeds indruk maken?

Glorieuze terugkeer

jul 102017
 

Review ARMS

In deze hete zomer vol remakes komt Nintendo met hun verfrissend nieuw vechtspel ARMS. Dat was ook hard nodig, want naast Splatoon 2 dat binnenkort uitkomt, blijven de grote titels voor de Switch uit. Ze hebben een lastige markt uitgekozen, want 2017 is met titels als Injustice 2, Tekken 7, Street Fighter V en Marvel vs Capcom: Infinite duidelijk het jaar van de vechtspellen. ARMS weet zich al in ieder geval met zijn speelse karakter en unieke insteek te onderscheiden van de rest. Deelt Nintendo rake klappen uit of lopen ze met hun hoofd tegen de muur?

Rampzalig of een verademing?

 

Pruts Rapportage: Post E3 Nintendo Event

Vorige week hadden we het geluk bij PrutsFM om het Post E3 Event van Nintendo in Utrecht te bezoeken, waar we alle exclusieve titels die later dit jaar uitkomen alvast te mochten spelen. Helaas waren Metroid: Return of Samus en Yoshi’s nieuw avontuur voor de Switch niet speelbaar, maar kregen we tenminste een live demonstratie in een bioscoopzaal. Voor de rest was het een kleine 3 uurtjes genieten van Nintendo’s aankomende creaties. Zie hieronder de foto’s en alvast de eerste impressies van sommige spellen.

Al het nieuwe van Nintendo

jun 262017
 

Review Baby Driver

Wie houdt er nou niet van een goede criminele actiefilm op zijn tijd; grof geweld, spanning, intrige en vaak bijtende humor. Toen ik hoorde dat Edgar Wright, de regisseur van een van mijn favoriete films, zich ging wagen aan dit genre, wist ik dat ik Baby Driver op het grote doek moest zien. Er is geen extravagante reclamecampagne geweest om deze film te promoten, dus je zou zo maar een zomerhit van 2017 kunnen missen. Gelukkig is er deze review om je te vertellen of Baby Driver de moeite waard is.

De verrassing van het jaar?

 

Album review alt-J Relaxer

alt-J kwam op de proppen met hun eerste album in een tijd dat er volop met ‘hipster’ gescholden werd om pretentieuze millennials te typeren, waardoor de twee al snel synoniem aan elkaar werden. An Awesome Wave werd over het algemeen lovend ontvangen en geen festival was compleet zonder dat Breezeblocks op een podium of op het kampeerterrein te horen was. Hun succes met meerstemmige zang, aparte instrumentatie en gedurfde structuren zetten ze voort op This Is All Yours, hoewel niet iedereen te spreken was over het nog meer gekunstelde geluid dat ze brachten. Kunnen ze nu met een bandlid minder hun kwaliteit hooghouden op Relaxer?

Nieuwe hipstermuziek

 

Game Review Tekken 7

Deze inleiding is eigenlijk meer een disclaimer. Verwacht geen diepgaande review van iemand die ervaren is met het spel en de fijne mechanieken kent. In het geval van Tekken ben ik dat namelijk niet. Ik ben een casual speler, maar met de kleine redactie van PrutsFM moest iemand uiteindelijk deze taak op zich nemen. In het verleden heb ik mij uitstekend vermaakt met voorgaande delen uit de franchise en heb ik op een gegeven moment zelfs geprobeerd het button mashen te ontstijgen door mij op een personage te focussen en zijn combo’s te leren. Dit zal dus een review van Tekken 7 zijn uit het perspectief van een beginner die bereid is te leren. Dit heeft zo zijn waarde naast tien andere reviews geschreven door pro’s, want ook een beginner wilt weten of hij waar voor zijn geld krijgt.

Terug van weggeweest?

mei 132017
 

Review Prey

Prey is een nieuwe franchise ontwikkelt door Arkane Studios en uitgegeven door Bethesda. Nee, er is geen spel uit 2006 met dezelfde naam waar je als Cherokee Indiaan speelt en in Doom stijl aliens moet neerhalen in de ruimte. En er was al helemaal geen Prey 2 in de ontwikkeling waar we in 2012 gameplay van te zien kregen, maar uiteindelijk de ontwikkeling van werd gestaakt, omdat ze niet wisten welke kant ze op wilden met het spel. Prey is helemaal geen reboot van deze serie met een moeizaam ontwikkelingsverleden, dus waarom heb ik het er eigenlijk nog over?

Ruimtekriebels

 

Review Mario Kart 8 Deluxe

Als we ome Nintendo mogen geloven is de Nintendo Switch hun bestverkopende console tot nu toe. Laten we als consument echter eerlijk zijn. De enige reden die we hebben gehad om de Switch aan te schaffen is om The Legend of Zelda: Breath of the Wild (onderweg) te kunnen spelen. Zowel Zelda als de console zijn nu een maand uit, maar naast een aantal titels die in de eshop te downloaden zijn, hebben we verder niks gekregen om ons mee te vermaken. Mario Kart 8 Deluxe luidt de lente en zomer in van grote titels die Nintendo klaar heeft staan. Deze opgepoetste versie van het in 2014 verschenen racespel moet ons motiveren om de Switch vaker mee de deur uit te nemen. Disclaimer: race alleen niet tijdens het besturen van een ander voertuig.

Scheuren waar je wilt

 

Review: Gorillaz - Humanz

Gorillaz heeft nooit tot mijn favoriete muzikale acts behoord. Steken heeft de cartoonband niet laten vallen, maar de muziek raakte mij nooit diep genoeg om mezelf een ‘fan’ te noemen. Iets dat ze echter als een van de beste doen is genres, artiesten en sfeer bij elkaar brengen om een geluid te creëren waar iedereen zich in kan vinden. Vrolijk is de muziek niet, wel verbindend in een zekere zin. Hun laatste grote project Plastic Beach uit 2010 was hier het beste voorbeeld van met voldoende ruimte voor aanstekelijke deuntjes waar de mensen zo van houden. Ik behoorde dus niet tot de groep mensen die smachtend uitkeek naar Humanz, maar benieuwd was ik zeker.

Deprimerende dansmuziek

 

Review: Kendrick Lamar - DAMN.

“I’m never washed, but I’m not new. I know I said top five, but I’m top two.” Wie de nummer 1 is waar Drake hiernaar verwijst in Gylachester laat hij ons over in het ongewisse, maar bij mij en velen anderen zal er direct een naam in het hoofd springen. Het maakt niet uit welke type Hip-Hop je graag luistert, iedereen heeft respect voor King Kendrick. Zijn grote doorbraak was in 2012 waarop zijn volgende plaat pas 3 jaar in 2015 uitkwam. Sindsdien is hij echter druk geweest door in 2016 een aantal ongepolijste tracks in de vorm van untitled unmastered. uit te brengen en nu, nog geen jaar later, is al zijn derde reguliere album DAMN. uit. Kendrick mag zich dan koning van de rap game noemen, maar kan hij de kwaliteit hoog houden onder deze kwantiteit?

Angst en dood

 

Review Ghost in a Shell

Buitenaardse wezens vallen aan ten tijde van de Renaissance. Het is aan uitvinders als Leonardo da Vinci om wapens en vallen te bekokstoven om het gevaarte af te wenden.

Dit is een zelfverzonnen premisse voor een film. Voel je vrij het te stelen en er een plottwist aan toe te voegen. Als ik dit binnen vijf minuten kan bedenken, waarom moet Hollywood dan constant nieuwe versies van bestaande sci-fi verhalen maken? Dit keer is het de beurt aan de Japanse animatiefilm Ghost in the Shell uit 1995, dat daarvoor nog als manga verscheen. Of je nu zonder enige voorkennis de bioscoopzaal ingaat, de film bekijkt zodat je kunt klagen over hoe Westerse filmmaatschappijen Japanse parels verpesten of je simpelweg Scarlett Johansson in een skinsuit wilt zien; deze film trekt in ieder geval veel aandacht.

Hoe is Ghost in the Shell?

 

Review: Breath of the Wild

Had ik het vorige week nog over Horizon Zero Dawn en hoe uniek de setting is, komt een paar dagen The Legend of Zelda: Breath of the Wild uit, die extreem veel overeenkomsten vertoont. Zie ik er even stom uit. Of het toeval, lot of plagiaat betreft; mij hoor je niet klagen over twee AAA-titels die zo snel achter elkaar uit komen. Mijn relatie tot de Zelda reeks is een van bijna uitsluitend liefde. Echter heeft, deels door te hoge verwachtingen, het laatste grote deel Skyward Sword mij teleurgesteld achtergelaten. Nintendo had daar te veel elementen weggelaten of veranderd die voor mij cruciaal zijn bij een Zelda titel. Ook bij Breath of the Wild is veel veranderd, maar zal dit afdoen aan de Zelda magie?

Verken de wildernis

 

Een Week met de Nintendo Switch

Het is misschien nog te vroeg om te roepen dat de wittebroodsweken voorbij zijn, maar een week met een nieuwe console kan voor nieuwe perspectieven zorgen. Nu ik ruim een week heb kunnen doorbrengen met de Nintendo Switch, vind ik het tijd om iets te vertellen over mijn ervaring met het apparaat. Alles van de ergonomie tot het operating system zal besproken worden. Daarnaast zal ik het nog kort hebben over de spellen 1-2-Switch en Snipperclips.

Een Week Met De Nintendo Switch

 

Review: Horizon Zero Dawn

Klote, eigenlijk ben ik een dag te laat met het plaatsen van deze review. Het was gisteren namelijk Internationale Vrouwendag en hoe beter dat als gamer te vieren dan Horizon Zero Dawn erbij te pakken. Waarom dit spel relevant is voor deze feestdag zal ik later op terugkomen, want ik wil in de inleiding alvast een ander onvermijdelijk punt als Nederlandse reviewer uit de weg ruimen. We hebben hier namelijk te maken met een Nederlands product uit de kwaliteitskeuken van Guerrilla Games, die bekend staan om hun Killzone serie. Shadow Fall uit 2013, een launchtitel van de PlayStation 4, was hun laatste creatie en luidde daarmee hun langste stilte in. Dat hun werk als developer voor Sony nog niet afgelopen was, wisten we allemaal, maar dat ze een volledig nieuwe IP zouden aankondigen, compleet anders van hun vorige werk, zag niemand aankomen. Nederlands trots

 

Nintendo Switch Unboxing

Ondertussen heeft iedereen en zijn moeder de Nintendo Switch uitgepakt, maar toch willen we hier bij Pruts het nog een keertje fijntjes over doen. We zijn namelijk in de watten gelegd door de vriendelijke spellengigant met een doos vol game goederen. Zelfs met een aantal verassingen. Wat er allemaal in de doos zat? Check die unboxing video dan! En de recensie van The Legend of Zelda: Breath of the Wild komt er zo snel mogelijk aan!

Doos vol Switch spul

feb 242017
 

Review: Logan

Superhelden komen en gaan, maar er is slechts één Wolverine. Hugh Jackman heeft al zeventien jaar de eer om de rol van het stripfiguur te vertolken dat zweeft tussen anti-held en traditionele goeddoener. Het onvoorspelbare gedrag en driedimensionaal karakter van Wolverine is een grote factor in zijn populariteit en het is tegenwoordig onvoorstelbaar dat iemand anders dan Jackman zijn schoenen mag opvullen. Het is dan ook de vraag of we de scherp geklauwde mutant na dit laatste deel in de trilogie, Logan, terug gaan zien.

Beestachtig goed?

 

Final Fantasy, Need for Speed en Street Fighter doe allemaal een stap opzij, want de koning van verwarrende titels is terug om zijn troon op te eisen. Kingdom Hearts: II.8 HD Final Chapter Prologue is het laatste deel in een lijst van belachelijke titels als 358/ 2 Days en HD 1.5 reMIX in aanloop naar het langverwachte Kingdom Hearts 3. Het betreft wederom een collectie aan episodes uit het bekende universum met een HD-uitgave van Kingdom Hearts 3D: Dream Drop Distance, die eerder voor de Nintendo 3DS uitkwam, als hoofdgerecht. Het voorgerecht bestaat uit korte animatiefilm X Back Cover en het toetje is Kingdom Hearts 0,2: Birth by Sleep – A Fragmentary Passage.

Sleutels & vragen

 

Review: Resident Evil 7

Resident Evil stond aan het voorfront van de ontwikkeling van 3D horrorspellen. De afgelopen tien jaar is het echter niet veel soeps geweest in de macabere keuken van Capcom en is de eens geliefde franchise veranderd in een op neer gekeken serie. Hun visie op het horrorgenre is verwaterd geraakt en meerdere, hersendode actiegames die de Resident Evil naam dragen zijn daar het bewijs van. Resident Evil 7 is een van de grootste titels die dit jaar uitkomt. De vele teasers en verscheidene demo’s gaven de fans hoop op een waardig griezelavontuur. Zal het eindproduct de angst helemaal wegnemen of nieuwe nachtmerries aanwakkeren?

Lekker bibberen

 

Als ik het internet mag geloven, vonden de meeste mensen 2016 een ongelofelijk rotjaar. Hoewel ik deze opmerking nooit grappig of erg relevant heb gevonden, kan ik dit muzikaal beamen. Waar ik vorig jaar nog ruim 80 albums had geluisterd, kan ik dit jaar nog net een top 50 samenstellen. Niet getreurd, er zaten genoeg pareltjes tussen om een waardige top 10 te vormen. Er zullen ongetwijfeld andere albums zijn die aan top 10 niveau voldoen, maar aan mij voorbij zijn geschoten. Ik ben ook benieuwd naar jullie mening, dus laat me weten welke geluiden mijn oorkanalen nog moeten ervaren.

Top 10 Albums Van 2016

 

Review: The Last Guardian

Media als film en muziek komen in twee vormen voor; entertainment en kunst. Deze twee sluiten elkaar niet uit. Games daarentegen worden door velen gezien als slechts een vorm van entertainment, soms zelfs als een die alleen geschikt is voor kinderen. Dit wordt deels veroorzaakt doordat games een vrij nieuw medium zijn en dus nog hun waarde moet bewijzen als kunstuiting. Er zijn voldoende voorbeelden te noemen van spellen die weinig overeenkomsten delen met traditionele games en ik graag als ‘ervaringen’ bestempel. Vaak betreft het spellen die op audiovisuele wijze een verhaal vertellen, dat beter tot uiting komt door interactie. Team Ico is een ontwikkelaar die zulke bijzondere ervaringen creëert. Hun laatste beestje heeft een moeizaam ontwikkelingsproces doorgemaakt, maar is nu eindelijk speelbaar in de vorm van The Last Guardian.

Mijn monster en ik

 

Review: Final Fantasy XV

Mocht je niet weten hoe Final Fantasy tot bestaan is gekomen, volgt hier een korte geschiedenisles. In de jaren ’80 was Square een kleine spelontwikkelaar voor het Nintendo Entertainment System. Ze hielden het hoofd net boven water, maar een uiteindelijk faillissement leek onvermijdelijk. Gameontwerper bij Square Hironobu Sakaguchi zou nog een laatste poging doen het bedrijf te redden en anders voorgoed de game industrie verlaten. Dit spel noemde hij passend: Final Fantasy. Lang verhaal kort zijn we ontelbaar veel spin-offs, films en zelfs veertien hoofddelen in de serie verder met Final Fantasy XV. Deel XV heeft meer gemeen met het allereerste deel dan je zou denken. De serie heeft namelijk de afgelopen jaren veel kritiek te verduren gehad en haar voortbestaan is onzeker. FFXV heeft als bedoeling om de liefde bij zowel oude- als nieuwe fans opnieuw aan te wakkeren.

Begin van een nieuw einde

 

Review: Childish Gambino – Awaken, My Love!

Hoe moet ik Donald Glover, aka Childish Gambino, introduceren? Velen kennen hem als een getalenteerde acteur en komediant, maar hij heeft ook een alter ego die muziek maakt. Zijn muzikale carrière gebruikt hij voornamelijk om dansbare Hip-hop mee te maken of juist zijn kunstzinnige kant te tonen. Hij heeft namelijk vrij apart spul gemaakt waaronder een onbegrijpelijke korte film, te vinden op zijn persoonlijk YouTube kanaal, die zijn laatste album, Because The Internet moest vergezellen. Hoe je het went of keert, maakt Gambino in ieder geval iets los bij mensen, vaak hysterisch enthousiasme of juist complete vervreemding. Met Awaken, My Love! heeft hij voor iedereen een verrassing.

Kunstzinnige uitingen

 

Review: Pokémon Sun & Moon

Als ik alle tijd bij elkaar optel die ik heb gestoken in de Pokémon serie, kom je uit op een collectieve speeltijd van grofweg twee maanden. Ik zeg dit noch met trots, noch met schaamte. Pokémon is er van jongs af aan geweest en is mij nooit gaan vervelen. Deze rpg’s hebben namelijk meer diepte dan je zou verwachten, een lange levensduur en door de toevoeging van nieuwe Pokémon blijft het fris aanvoelen. Ondertussen zijn we 7 generaties verder en kekke tegenpool namen voor de twee verschillende versies beginnen langzamerhand op te raken. De hoeveelheid Pokémon is ondertussen ook lastig bij te houden en Nintendo is op zoek naar manieren om de ervaring voor Pokémon meesters interessant te houden en toegankelijk genoeg voor de broekies te maken. Het is aan Pokémon Sun & Moon om de populaire spellenreeks naar een nieuw niveau te tillen.

20 jaar Pokémon

 

altijd-prutsfm-ffxvlp-post

We zijn weer op pad geweest in de wonderlijke wereld van game launch feestjes; ditmaal voor Final Fantasy XV. Afrojack stond aan de draaitafel en was ook eregast van de avond, aangezien hij heeft meegewerkt aan de soundtrack van het spel. Zelfs twee van de hoofdartiesten van de serie  Tomohiro Hasegawa en Takashi Honjo waren aanwezig op het feest om schilderingen te maken, en Afrojack een speciale editie van het spel te overhandigen. Hier kunnen jullie een mini-rapportage en foto’s van het evenement zien. De review komt er ook binnenkort aan, waarover ik alvast kan zeggen dat ik erg positief ben. 

Dikke pret op het Final Fantasy feestje

 

Review: Justice – Woman

‘Snel, noem een Frans dj-duo dat zelden een nieuw album uitbrengt?’ Velen zullen direct aan Daft Punk denken, maar er is er nog een. Ik herinner mij nog goed dat ik op mijn 16e verjaardag geld had gekregen van een groepje vrienden, waarmee ik direct de Free Record Shop was ingegaan. Hier schafte ik een jubileum heruitgave van Illmatic van Nas en een livealbum van Justice aan. Een van mijn eerste fysieke platen en met name de tweede waar ik met volle teugen van heb genoten. Justice draait al sinds 2003 mee en heeft in zijn vroege dagen een aantal hits gescoord. We Are Your Friends en D.A.N.C.E. zijn zelfs negen jaar na uitgave nog steeds populaire clubplaten. Dit is het langste dat ze op zich hebben laten wachten, dus de verwachtingen zijn hoog voor hun derde album, Woman.

Hoe is de nieuwe Justice eigenlijk?

 

Review: The Martian Vr Experience

Aangezien virtual reality voor de consument pas in de kinderschoenen staat, zullen veel spellen nog niet volledig gebruik maken van de mogelijkheden van deze nieuwe ervaring. Echter zal er ook voldoende ongeïnspireerde shovelware zijn, dat als enig doel heeft jouw nieuwsgierige euro’s te ontfutselen. Deze schaamteloze praktijk vinden we ook terug in The Martian VR Experience. Ditmaal geen geschreven review, maar een video waarin ik het hele (!) spel doorloop met mijn gedachten op het einde.

Review: The Martian VR Experience

 

Review: Watch Dogs 2

In een tijd dat mensen ver voor het uitkomen van een spel deze alvast kunnen bestellen door middel van een pre-order, is het belangrijk om het publiek te enthousiasmeren. Men laat indrukwekkende gameplay beelden zien met schitterende graphics en vernieuwende gameplay. Totdat we het spel in onze eigen console afdraaien is het de vraag of deze trailers werkelijkheid of slechts een valse belofte zijn. Als er een bedrijf goed is in het maken van grote beloftes, dan is dat Ubisoft. Iedere jaar presenteren ze een nieuw paradepaardje dat veel minder mooi blijkt te zijn, zodra je het van hun handen afneemt. Een van de controversieelste uitgaves van de afgelopen jaren, was hun destijds nieuwe franchise Watch Dogs. De graphics waren vele malen minder indrukwekkend en de gameplay niet zo geavanceerd als getoond. Met Watch Dogs 2 krijgt Ubisoft de kans hun naam in eer te herstellen.

Op de hack genomen

 

Review: Skyrim Special Edition

Ik heb al vele draken overwonnen in de virtuele wereld, maar vreemd genoeg nooit in het land van Skyrim. Het is niet dat dit spel aan mij voorbijgegaan is; dat was een onmogelijke taak geweest. Skyrim groeide snel uit tot een van de populairste spellen van de afgelopen vijf jaar met als gevolg dat de grappen over geperforeerde knieën en drakengeschreeuw al snel iedereen de strot uitkwamen. In aanzien is het echter nooit gedaald en de levensduur werd aanzienlijk verlengt door toevoeging van uitgebreide DLC’s en een loyale modding community. Nu zal ik ook kruipen in de huid van de Dragonborn, zoals velen voor mij, in de ultieme uitgave van The Elder Scrolls V: Skyrim Special Edition (Dragonborn Supreme Ultra Pro HD Remaster).

Review: Skyrim Special Edition

 

Watch Dogs 2 Launch Event

PrutsFM was uitgenodigd voor het launch event van Watch Dogs 2. Deze komt 15 november uit, dus dan is het fijn om alvast een voorproefje te krijgen. Natuurlijk ga ik graag op deze uitnodiging in, want een avondje gamen en lekker eten laat ik niet aan mij voorbij schieten. Hieronder dus alvast wat sfeer foto’s van het Ubisoft evenement (met zelfs een kleine vlog!) dat werd gefaciliteerd door Trust op hun hoofdkantoor. In de loop van de week zal ook de volwaardige recensie te lezen zijn,  natuurlijk hier op PrutsFM. Lekker Hacken

okt 122016
 

Review: Inferno

In 2006 waren er nieuwsberichten over een 64-jarige monnik die zich het leven had ontnomen door van een kloosterbalkon af te springen. Het gerucht ging, dat na een lange depressie het lezen van The Da Vinci Code van Dan Brown hem over het randje had geduwd; een betoog aan hoe aannemelijk de complottheorieën van Brown tegen het Vaticaan zijn. Ook als blockbuster verfilmingen heeft de boekenserie een grote indruk gemaakt. Ruim 7 jaar na de laatste cryptische kruistocht vond regisseur Ron Howard het weer tijd om de reeks te vervolgen met Inferno.

Meer sequels

 

Review: Phoenix Wright – Spirit of Justice

Hoe interessant klinkt een game waarin je als een advocaat speelt? Niet bijzonder, kan ik mij voorstellen, maar toch bestaat er een 15 jaar lopende spellenreeks met ondertussen zes delen, met precies dit als kern. In de Phoenix Wright serie speel je twee advocaten (Wright & Apollo Justice) die als taak hebben de onschuld van verdachten in moordzaken te bewijzen, onder de meest hopeloze en benaderde omstandigheden. Nu stapte ik voor een korte periode uit de collegebanken om wederom zitting te nemen in de rechtbanken van Phoenix Wright: Spirit of Justice.

Een rechtvaardige review

 

Review: Sausage Party

Naast series als South Park en Family Guy is de hoeveelheid aan geanimeerde entertainment voor volwassenen in het Westen schaars. Geanimeerde bioscoopfilms worden bijna uitsluitend met een focus op kinderen geproduceerd en dat terwijl je er zoveel mee kunt. Dat moeten ook de makers van Sausage Party hebben gedacht; een flauwe film over brutale boodschappen. Zal het als warme worstenbroodjes over de toonbank gaan of is dit eerder een blikje rottende, budget knakworsten?

Of je worst lust!?

aug 282016
 

Review: Ben-Hur

Goede verhalen doorstaan de tand des tijds doordat ze universele waarden of gedachten bevatten. Ben-Hur vindt zijn oorsprong in een boek van Lew Wallace uit 1880, maar zal door de meesten ervaren zijn als filmklassieker uit 1959. Een verhaal over conflict, verraad, wraak en een uiteindelijke verzoening met eigen gemoederen zal altijd relevant blijven. Vrij stilletjes is er onlangs een hervertelling uitgekomen voor een nieuwe generatie. Meer spanning en sensatie, maar wat er blijft er over van de originele bedoelingen?

Een moderne verfilming

 

Review: No Man’s Sky

Grootse projecten en dromen ontstaan vaak op kleine en onbekenden plekken. Kijk bijvoorbeeld naar Facebook of de vele YouTubers die miljonair zijn geworden door simpelweg de camera op te pakken. Zo ook met No Man’s Sky van Indie-gameontwikkelaar Hello Games uit Guildford Engeland. Hun ambitie was om een heel universum te creëren dat we met zijn allen kunnen verkennen en in zekere zin is ze dat gelukt. Met miljarden planeten en sterrenstelsels kan iedere speler volledig ongestoord zijn eigen gang gaan. Rome mag dan in een dag gebouwd zijn, maar het universum is geschapen door een team niet groter dan 20 man.

Een buitenwereldse ervaring

 

Review: The Shallows

Mocht je het nog niet weten; haaien weten slechts 5 mensen per jaar dood te knarsen. Zelfs paarden behalen een viervoudige aantal moorden en nijlpaarden doen het al helemaal goed met een gemiddelde van bijna 3000 slachtoffers per jaar. Hoewel ik graag een film zou willen zien over een moordlustig (nijl)paard, moet ik het voorlopig doen met haaienfilms. De grootste vis op aarde ziet er namelijk gevaarlijk uit, dus dat werkt uitstekend voor een thriller. Het is ditmaal de beurt aan The Shallows om een nieuwe haai te presenteren die mag concurreren met Jaws en andere scherpgebekte zeewezens.

Voldoende bite?

 

Review: Suicide Squad

Squuaaad! Van de eerste aankondiging tot de in waanzin toenemende trailers tot uiteindelijk het moment dat ik in de Imax zaal zat; Suicide Squad was een film waar ik naar uitkeek en moet goede reden. Ik houd van films met onwaarschijnlijke helden die obstakels op onorthodoxe manieren tackelen. Daarnaast heeft het een veelbelovende cast die op een meer komische manier is ingezet dan we van DC Comics gewend zijn geraakt. We zitten nu nog in fase 1 van de DC’s filmplanning van de komende jaren. Suicide Squad dient hierin als een bekenwording met de nieuwe generatie aan supervillains met een grote mond en een klein hartje.

Dodelijke bende

 

Review: Jason Bourne
Respection of Respect Boner is hoe je het noemt, wanneer een andere man je een mentale erectie geeft puur door hoe indrukwekkend hij is als persoon. Bij mij weten onder andere Jake Gyllenhaal, Shia Labeouf en Matt Damon dat teweeg te brengen. Bij de laatst genoemde komt dat voor een groot deel door de Bourne-serie. Naast strak in beeld gebrachte actie, bracht deze reeks namelijk ook een sterk doorlopend verhaal. Het voelde realistisch met personages van vlees en bloed. Nu is er na negen jaar een vervolg op het afgesloten epos van Bourne in de vorm van Jason Bourne. Wordt er met goede reden opnieuw in het verleden van deze vermoeide man gegraven of hebben we te maken met een ongeïnspireerde franchise cash-in?

Bourne to run

 

Review: Radiohead - A Moon Shaped Pool

Net zoals Oekraïne objectief gezien het beste nummer op het Eurovisie Songfestival dit jaar had, is Radiohead objectief gezien de beste artiest aller tijden. Grappen en serieuze opmerkingen terzijde gelaten, zou de muzikale wereld een stuk minder interessant zijn zonder deze bijzondere Britse band. Waar ze begonnen als een vrij doorsnee Alternative rock band, hebben ze al in 1997 hun belangrijkste album uit hun carrière geschreven in de vorm van OK Computer. Sindsdien is er geen touw vast te knopen geweest aan Thom Yorke en de vier andere heren, zowel muzikaal als in hun onderlinge verhouding. Er zijn meerdere malen verhalen geweest over het uiteenvallen van Radiohead, maar gelukkig blijven we beloond worden met meer muziek, ook al laat het vaak lang op zich wachten.

9 albums verder

 

Review: Star Fox Zero

Met zoveel iconische gameseries als dat Nintendo heeft, is het zelfs voor een fan niet gek als er een onder zijn radar vliegt. In mijn geval is dat met de Star Fox serie de zaak geweest. De setting en On-rails gameplay hebben mijn interesse nooit weten aan te wakkeren, maar ik heb het na veel jaar toch een kans gegeven in de vorm van de 3ds remake van Star Fox 64, die ik voor minder dan een tientje op de kop had getikt. Ik heb mij ermee vermaakt, maar het miste de ‘wow-factor’ die andere series van Nintendo wel hebben. Nu krijgt Star Fox een nieuwe kans om mij te overtuigen van haar waarde in de Nintendo catalogus met Star Fox Zero.

Dieren in de Ruimte

 

Review: Dark Souls 3

Wanneer ik terugdenk aan spellen waar in van houd, is dat vaak met warme gedachten; het avontuur dat ik heb beleefd, de monsters die ik heb verslagen en het mooie verhaal waar ik een onderdeel van heb mogen zijn. Hoewel al deze elementen ook voorkomen in de Demon’s/ Dark Souls serie van From Software, kan ik moeilijk zeggen dat ik er met warme gedachten aan terugdenk; de vijanden waren afschuwelijk, de omgevingen bedrieglijk en ik ben een ontelbaar aantal keren gestorven. En toch zijn dit spellen waar ik enorm veel van houd. Stiekem heb ik genoten van de wanhoop en de pijniging die het mij heeft gebracht. Daarom duik ik er als een ware masochist weer in, ditmaal met Dark Souls 3.

Virtuele zelfkastijding

apr 082016
 

Review: DiRT Rally

‘Nee, geen sneeuw. Alsjeblieft, alles behalve fucking sneeuw!’ Het klinkt saai, maar Rally racing is een van de spannendste vormen van de sport. Het zijn jij en je bijrijder tegen de elementen en het wegdek met een timer in de hoek van hoe je concurrent het heeft gedaan om je op te fokken. Er is slechts één heer en meester van dit genre en dat is de DiRT serie van ontwikkelaar Codemasters. Als geen ander weten ze besturing, presentatie en realistisch rijgedrag samen te brengen tot verrukkelijk rijplezier. Na het meer luchtiger uitstapje naar DiRT Showdown in 2012 is de serie weer terug bij zijn kern met DiRT Rally.

Gefrustreerd door de modder

 

Preview: Doom (Multiplayer Beta)

Demonen, plasma geweren, metal muziek en een hele hoop bloed; dat is de formule waarmee Doom in de jaren ’90 ouders choqueerde en kinderen prepuberale boners gaf. Die kinderen zijn waarschijnlijk zelf ouders nu, want het is 23 jaar geleden sinds de eerste Doom en 11 jaar sinds het laatste deel is uitgekomen. Net als iedere vergeten franchise behoeft ook Doom een reboot, zoals ze het noemen. Het spel moet nog uitkomen, maar hier is alvast een preview doormiddel van de Multiplayer beta voor de Playstation 4. 

Glorieuze terugkeer?

 

Review: Pokken Tournament

Als kind vond ik het altijd onzin hoe de Pokémon gevechten in de tekenfilm werkten. Ash hoeft slechts ‘Pikachu ontwijk’ te roepen en op magische wijze kon Pikachu door geen aanval geraakt worden. Deze met actie gevulde gevechten stonden zwaar in contrast met de statische turn-based stijl van de Pokémon RPG’s. Ontwijken was daar onmogelijk aangezien veel aanvallen eenmaal een raakkans van 100% hadden. Met Pokken Tournament brengt Nintendo in samenwerking met Bandai Namco een Pokémon vechtspel dat bijzonder veel lijkt op hoe Ash met zijn bondgenoten vocht in de anime. Is dit waar we als fans van de franchise jaren op hebben gewacht?

Heftige Poke-actie

 

Review: Twilight Princess HD

The Legend of Zelda reeks heeft een van de meest toegewijde en gepassioneerde fans die een gameontwikkelaar zich kan wensen. Niet gek voor een serie die bijna dertig jaar bestaat en uitsluitend toptitels levert. Hoewel een fanbase als deze veel moois met zich meebrengt, heeft het ook zo zijn nadelen. Zo hebben we erg hoge verwachtingen van de reeks, willen we vernieuwingen zien, maar mag het niet te veel afwijken van de formule waar we van houden. Aan de andere kant van het spectrum zijn de ‘fanboys’ waartegen je geen kwaad woord mag spreken over hun heilige graal van videogame perfectie. Twilight Princess is een controversieel deel geweest voor deze fanbase en krijgt nu net als zijn papa Wind Waker en overgrootvaders Ocarina of Time en Majora’s Mask een kekke remake.

Meer HD remakes

 

Review: 10 Cloverfield Lane

Thrillers zijn een lastig genre. Het moet spannend zijn, maar niet te eng anders schiet het uit naar een horrorfilm. Het publiek moet op het verkeerde spoor worden gezet, maar aangezien we dat tegenwoordig verwachten, zijn we minder snel verbaasd wanneer een lieve oma de moordenaar blijkt te zijn. Tot slot moeten mensen de zaal verlaten met collectieve mindfuck waar ze een week later nog steeds hun hoofd over breken. Het is een goed iets dat 10 Cloverfiled Lane uit het niets werd aangekondigd, want dat verrassingselement kan de film alvast in zijn zak steken.

Een spannende verrassing?

 

Review: Kanye West – The Life of Pablo

Kanye was een man, Yeezy was een visionair, Yeezus was een God, Pablo is een ???. Wanneer je jezelf een god noemt, wordt het lastig je eigen grootsheid te evenaren. De druk staat hoog wanneer de ene helft van de wereld een levens veranderd werk verwacht, terwijl de ander helft je dolgraag ziet falen. Met een afwezigheid van bijna drie jaar, is dit de langste tijd die Kanye heeft genomen tussen twee officiële albumreleases. Na meerdere singles (die niet op het album staan) en meerdere titels voor zijn nieuwe werk waaronder So Help Me God en Waves, is dan eindelijk het langverwachte The Life of Pablo hier.

Het beste van Kanye?

 

Review: De Staat – O

Iedere keer wanneer ik alle albumhoezen van De Staat naast elkaar zie staan op mijn telefoon word ik een klein beetje gelukkig. De covers zijn simpel, maar passen met hun kleurenschema perfect bij elkaar. Dit op zich reflecteert al de benadering van muziek door De Staat; niet al te veel gedoe, maar een enorm aandacht voor detail en harmonie. Trouw aan hun oorsprong met voldoende variatie en aanpassingen om interessant te blijven. De Staat staat garant voor een enerverende muzikale beleving.

De nieuwe Staat plaat

 

Review: Life Is Strange

Eens in de zoveel tijd komt er een spel uit die weinig overeenkomsten heeft met een traditionele game. Het zijn eigenlijk meer interactieve verhalen dan games te noemen. De meer puzzelgerichte voorlopers waren de point-and-click games, maar sinds Fahrenheit heeft dit genre een inhoudelijke verandering doorgemaakt. Je krijgt als speler binnen de voorgeschotelde wereld de keuze om beslissingen te maken op sleutelmomenten die cruciale gevolgen hebben voor de levens van de personages. De consequenties van je keuzes zijn pas te overzien, nadat het te laat is om er nog iets aan te veranderen. In dit opzicht ligt de aantrekkingskracht van dit genre in dat het lijkt op het echte leven en is een spel beter naarmate het meer dit ‘Totaalrealisme’ benaderd.

Een waardige toevoeging aan het genre?

 

Review: The Revenant

Leonardo DiCaprio is uitgegroeid tot een soort Goedheiligman van de Oscars. Haast iedere film waar hij in speelt verdient talloze gouden beeldjes, of in ieder geval nominaties, maar de arme man heeft er zelf nooit een in ontvangst mogen nemen. Ditmaal heeft hij de handen ineen geslagen met regisseur Alejandro González Iñárritu (Birdman) om fikse klappen uit te delen met The Revenant. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal vertolkt DiCaprio een van zijn hefstigste rollen tot nu toe.

Een intense ervaring

 

Review: Ride Along 2

Bijna twee jaar na de eerste Ride Along zijn de ‘Brothers-in-Law’ terug. Brompot Ice Cube en spast Kevin Hart spelen wederom een polariserend politie duo dat zich constant in situaties bevind die te hoog gegrepen voor ze zijn. Maar hé, dat is wat nobele politieagenten doen; hun leven op het spel zetten om hun dierbaren te beschermen en de slechteriken een vlugge dosis gerechtigheid toe te brengen. Vergeet vooral niet af en toe een flauwe grap tussendoor te maken, erg belangrijk.

Een Tweede Ritje

 

Review: Janis: Little Girl Blue

In een korte tijd zijn er documentaires uitgekomen over twee Club 27 leden Kurt Cobain en Amy Winehouse. Losbandige levensstijlen en een dramatische geschiedenis zorgen ervoor dat ze interessante onderwerpen voor het witte doek zijn. Nu is het ook tijd voor Janis Joplin om met Janis: Little Girl Blue onder de loep te worden genomen. Hoewel ze geëerd wordt als een van de grootste artiesten uit de jaren ’60, heb ik nooit het gevoel gehad dat ze buiten de Verenigde Staten een grote impact heeft gemaakt. De weken voorafgaande aan de film heb ik haar muziek geluisterd om alvast in de stemming te komen, en zodat ik een enigszins inhoudelijk verantwoorde recensie van de film kon schrijven. Mij laten informeren over wie deze bijzondere vrouw was, liet ik echter volledig aan de documentaire over.

Wie was Janis?

 

Top 10 Albums Van 2015

Een van mijn favoriete momenten uit het jaar is aangekomen; het samenstellen van mijn top 10 albums! Ik moet zeggen dat er veel goede muziek is uitgekomen waardoor ik het moeilijk vond om het tot een beknopte lijst te maken. Zonder al te veel poespas verder presenteer ik tevreden en met enige trots mijn persoonlijke favoriete albums van 2015. Laat ook weten wat jij top 10 waardige platen vond, en een heel muzikaal 2016 toegewenst van mij, Filip.

Wie staat er in?

 

Review: Rainbow Six: Siege

Er was een tijd dat er om de haverklap spellen met in de titel ‘Tom Clancy’s’ uitkwamen. Van de immens populaire Splinter Cell games tot de veertien delen tellende Ghost Recon serie, schrijver Tom Clancy had het voor elkaar. Het begon echter allemaal met Rainbow Six; een tactische shooter die zijn hoogtepunt had bereikt in 2008 met Rainbox Six: Vegas 2. Vreemd is dat de serie plots stopte na de uitgave van dit spel om nu na zeven jaar terug te keren met Tom Clancy’s Rainbow Six: Siege. Eens een begrip in de shooterwereld, kan Rainbow Six nog indruk maken en zijn plekje verdienen op een oververzadigde markt?

Treffer of Misser?

 

Review: Is the Man Who Is Tall Happy?

Ondertussen al twee jaar oud komt nu Is the Man Who Is Tall Happy? ook naar Nederlandse bioscopen. Een film van regisseur Michel Gondry (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) waarin we een beeld geschetst krijgen van filosoof Noam Chomsky. De meeste mensen zal de film noch de naam Chomsky iets zeggen. Dit is niet erg, aangezien dit niet een bioscooprelease is die bedoeld is voor het grote publiek. Voor wie is het dan wel bedoeld? Wat kan je verwachten van gesprekken tussen een Franse regisseur en een filosoof van boven de tachtig?

Is the Man Who Is Tall Happy?

 

De jeugd is tegenwoordig in de dertig en heeft een obsessie met katten. Tenminste, als je De Jeugd van Tegenwoordig wilt zien als een muzikale reflectie van wat speelt onder jongeren. Na 10 jaar mee te hebben gedraaid in de muziekindustrie kunnen we in ieder geval veilig stellen dat De Jeugd zijn hoogtepunt in populariteit al heeft gehad. Dat weerhoudt deze mannen er niet van om volop te blijven touren en platen te maken, met ondertussen hun vijfde album; Manon. Zit er nog voldoende pit in deze heren om hun electro hip-hop te blijven maken, of laat de tand des tijds zijn sporen achter?

De jeugd is tegenwoordig in de dertig en heeft een obsessie met katten. Tenminste, als je De Jeugd van Tegenwoordig wilt zien als een muzikale reflectie van wat speelt onder jongeren. Na 10 jaar mee te hebben gedraaid in de muziekindustrie kunnen we in ieder geval veilig stellen dat De Jeugd zijn hoogtepunt in populariteit al heeft gehad. Dat weerhoudt deze mannen er niet van om volop te blijven touren en platen te maken, met ondertussen hun vijfde album; Manon. Zit er nog voldoende pit in deze heren om hun electro hip-hop te blijven maken, of laat de tand des tijds zijn sporen achter?

De nieuwe Jeugd

 

Review - Straight Outta Compton

Het verhaal van een van Amerika’s meest beruchte artiesten allertijden Niggaz wit Attitudes (beter bekend als N.W.A.) is er nu ook in filmvorm. Hoewel een N.W.A. fan de geschiedenis achter de groep zal kennen, is het voor de doorsnee persoon onbekend terrein. Dit terwijl het zeker een verhaal is die het verdient om gehoord te worden. Met de release van Straight Outta Compton is het nu ook tijd voor het grote publiek om kennis te maken met de mannen van N.W.A.

Hip-hop op het witte doek

aug 202015
 

Review - Pixels

Ik zal eerlijk zijn; ik had al zo mijn ideeën over Pixels voor ik de film had gezien. Het zou lastig geweest zijn om geen mening te hebben als gamer over een van de meest beruchte films van het jaar. Hoewel ik dus met bepaalde negatieve verwachtingen de theaterzaal instapte, heb ik Pixels toch anders ervaren dan gedacht. High Score of Game Over?

 

Review: Dr. Dre - Compton

‘Dokter wie? Oh, die van de koptelefoons!’ Het zou me niet verbazen als de gemiddelde persoon Dr. Dre tegenwoordig kent van zijn ‘Beats’ in plaats van zijn beats. Slechte woordgrappen terzijde gelaten is Dr. Dre een jaren ’80 en ’90 Hip-hop legende die zijn rapcarrière het afgelopen millennium op een laag pitje heeft gezet. Niet gek wanneer je het druk hebt met een eigen label, audiomerk en het omtoveren van straatjochies tot miljonairs. Nu is hij dan na 16 lange jaren terug met een eigen album; Compton. De vraag blijft dan: is Dr. Dre nog steeds relevant voor de huidige rapomgeving of is hij zijn kunsten verleerd?

Klinkt de dokter nog gezond?

aug 112015
 

Review: Ted 2

Handen omhoog als je zat te wachten op een vervolg op Ted. Niemand? En toch vond Seth Macfarlane het nodig om een deel 2 te maken. Waarom? Misschien had hij nog genoeg goede ideeën voor de levende beer, of misschien dacht hij er nog flink geld aan te verdienen. In ieder geval is Ted terug. Is dit een onverwacht leuk vervolg of kun je deze teddy beer liever in de speelgoeddoos laten liggen?

Review Ted 2

 

Review: Dope

Ben je op zoek naar een eigenzinnige en verfrissende komedie om deze zomer te bezoeken, dan is Dope misschien de film voor jou. In deze film krijgen we een kijkje in de met Hip-hop overgoten onderwereld van Los Angeles uit het perspectief van drie geeks. Dope is een mooi geschoten film en zeker een aanrader voor Hip-hop fans. Met producenten als Pharrell Williams en Sean ‘P. Diddy’ Combs is het duidelijk dat er mensen bijgehaald zijn die weet hebben van het scenario. Dope draait vanaf 6 augustus in de bioscoop.

Is Dope…dope?

 

Thug Life: Siri Editie

Thug Life is ondertussen een heel subgenre van video’s op het internet geworden. Het idee is simpel: men neme een filmpje van een aantal seconden waarin er iets van hoge thug-kwaliteit gebeurd waarna de video met een Gangster Hip-Hop deun wordt afgesloten. Dit keer een man die Siri, de lieftallige virtuele assistent van de iPhone, vraagt om zijn vriendin te bellen. Hoe zal Siri reageren?

Lol met Siri

 

Review: Ant-Man

Ant-Man staat aan het front van de vele superheldenfilms die de komende jaren moeten uitkomen. Gelukkig weet Ant-Man zich te onderscheiden van de gemiddelde superheldenfilm door de hoofdrol en het plot. Hoewel het in zijn kern een simpele actiekomedie is, biedt deze film voldoende creativiteit, humor, mooie beelden en een verfrissende insteek om het tot een constant vermakelijk geheel te brengen. Ant-Man laat zien waarom minder soms meer is.

Waarom je Ant-Man moet gaan zien

 

Stunt Winkeldief Zich Een Weg Naar Vrijheid?

Wat doe je als je na een mislukte winkeldiefstal omsingelt bent door de politie? Niet wat deze man doet in ieder geval. Een paal inklimmen om vervolgens op instabiele verlichting te gaan hangen is een recept voor mislukking als je aan de politie probeert te ontkomen. Het eindigt dan ook niet goed voor de klauterende winkeldief. 
Wankele winkeldief