Review: Watch Dogs 2

In een tijd dat mensen ver voor het uitkomen van een spel deze alvast kunnen bestellen door middel van een pre-order, is het belangrijk om het publiek te enthousiasmeren. Men laat indrukwekkende gameplay beelden zien met schitterende graphics en vernieuwende gameplay. Totdat we het spel in onze eigen console afdraaien is het de vraag of deze trailers werkelijkheid of slechts een valse belofte zijn. Als er een bedrijf goed is in het maken van grote beloftes, dan is dat Ubisoft. Iedere jaar presenteren ze een nieuw paradepaardje dat veel minder mooi blijkt te zijn, zodra je het van hun handen afneemt. Een van de controversieelste uitgaves van de afgelopen jaren, was hun destijds nieuwe franchise Watch Dogs. De graphics waren vele malen minder indrukwekkend en de gameplay niet zo geavanceerd als getoond. Met Watch Dogs 2 krijgt Ubisoft de kans hun naam in eer te herstellen.

Review: Watch Dogs 2

PLOT: Allereerst is het plot van Watch Dogs 2 een complete omkeer van het eerste deel. Geen serieus wraakverhaal over je vermoordde nichtje, maar een veelal luchtige presentatie over een jong hackerscollectief genaamd Dedsec dat uit is op de digitale gerechtigheid van hun stadsgenoten. Het kwaadaardige bedrijf Blume dat ieder aspect van digitale beveiliging van de stad in handen heeft, misbruikt de persoonlijke gegevens van alle inwoners om zo veel mogelijk winst te maken. Door ludieke hacks uit te voeren, deze te filmen en te plaatsen op het weide web, stijgen je online volgers. Dit geeft op zijn beurt toegang tot meer vermogen en middelen om Blume een hack te zetten. Dat je onderweg naar dit doel veel chaos en explosies veroorzaakt, is een mooie bijkomstigheid. Jijzelf speelt als Marcus Holloway, het nieuwste lid van de groep, maar niet door je gebrek aan ervaring. Hoe je omgaat met de onvermijdelijke confrontatie is aan jou; een spook, spion of een maniak met een shotgun.

Watch Dogs 2 Trailer – Welcome to San Francisco Gameplay

Een ander punt waarin de twee delen verschillen als dag en nacht, is de setting. Het grauwe Chicago is ingewisseld voor het altijd zonnige San Francisco. Het kleurenpalet is bombastisch en heel de stad is afgewerkt met een laagje hipster-lak. Watch Dogs 2 meet zich een Hip & Happening, internetcultuur persoonlijkheid aan, die de meeste van de tijd goed werkt. Net als in GTA zijn missies soms een parodie op werkelijke gebeurtenissen en mensen. Het spel is vaak grappig, creatief, zelfbewust en maakt knipogen zo dik dat het je vriendin afpakt. Het slaat de plank helaas af en toe mis, omdat bepaalde referenties gedateerd of geforceerd zijn. De algehele grafische presentatie is niet meer dan gemiddeld, maar ik ben blij dat er voor een uitgesproken stijl is gekozen.

wd2_screen_rcjumper_e3_160613_230pm_1465823084.jpg (2048×1152)

Hetgeen waarin Watch Dogs zich als serie onderscheidt van andere sandbox games, is het cyber criminele aspect; alles hacken dat los en vast staat. En met alles bedoel ik echt bijna alles. Je kunt iedere auto van een afstand als speelgoed besturen, gasleidingen doen ontploffen, telefoongesprekken afluisteren en zelfs met de druk op een knop agressieve gangleden op ieder willekeurig persoon afsturen. Het technologische aspect hiervan is ver van realistisch, maar dat mag de pret niet drukken. Dit alles doe je via je telefoon, tevens hoofdmenu, wat zorgt voor een vloeiende en gestileerde ervaring. Onopgemerkt op klaarlichte dag een politieagent uitschakelen met een stroomstoot voelt bijzonder machtig, bijna als een superkracht. Gelukkig zijn je l33t hackerskillz op geen punt zo overheersend dat het spel brekend makkelijk wordt. Beveiligers hadden wel iets alerter gemogen en het level design van missies ingewikkelder.

Watch Dogs 2 – Remote Car Takedown (PS4) 

Met zo’n uitgebreide hoeveelheid aan manieren van spelen, gadgets en trucjes, moet de besturing strak en intuïtief zijn. In de eerste paar uur haalde ik regelmatig knoppen door elkaar en heb ik mogelijk per ongeluk, hier en daar, niet met opzet, dus als ongeluk, normale burgers opgeblazen of in een chokehold geplaatst. Na deze traumatiserende start hackte en klauterende ik mij al snel en vloeiend een weg door de stad. Missies en andere punten van interesse bevinden zich naar mijn smaak te vaak op daken van hoge gebouwen. Bij een missie komen is dan een opdracht op zich. Het moedigt je aan de wereld te verkennen en al je vaardigheden te gebruiken, maar het voelt soms als een onnodige taak.

Watch Dogs 2 – Slidin’ Fun (PS4) 

Oordeel: Met Watch Dogs 2 heeft Ubisoft de code gekraakt tot het maken van een vermakelijk open wereld spel. De gereedschappen die je ontvangt moedigen aan tot creatief spelen, hoewel ik graag had gezien dat de ontwikkelaar ze zelf creatiever had geïmplementeerd. De beoordeling van een spel gaat niet alleen om het uiteindelijke product, ook om de vervulling van verwachtingen ontstaan door beloftes die een ontwikkelaar kan maken. Bij Watch Dogs 2 zijn er geen valse beloftes gemaakt die niet na zijn gekomen, en heeft het velen, zoals mij, zelfs aangenaam verrast. Er is goed nagedacht over gemaakte fouten bij het eerste deel en ze zijn niet van de hack op de tak gesprongen bij het uitbrengen van deel twee. Het eindresultaat is een uitgebreid en kleurrijk spel met een eigenzinnig karakter.

Review: Watch Dogs 2

 

 

 Reageer