Review: Childish Gambino – Awaken, My Love!

Hoe moet ik Donald Glover, aka Childish Gambino, introduceren? Velen kennen hem als een getalenteerde acteur en komediant, maar hij heeft ook een alter ego die muziek maakt. Zijn muzikale carrière gebruikt hij voornamelijk om dansbare Hip-hop mee te maken of juist zijn kunstzinnige kant te tonen. Hij heeft namelijk vrij apart spul gemaakt waaronder een onbegrijpelijke korte film, te vinden op zijn persoonlijk YouTube kanaal, die zijn laatste album, Because The Internet moest vergezellen. Hoe je het went of keert, maakt Gambino in ieder geval iets los bij mensen, vaak hysterisch enthousiasme of juist complete vervreemding. Met Awaken, My Love! heeft hij voor iedereen een verrassing.

Review: Childish Gambino – Awaken, My Love!

Voor mensen bekend met het eerdere werk van Gambino die uitkeken naar dit nieuwe project, zal er een korte gewenningsperiode zijn. Zijn carrière begon met simpele Pop/ Hip-Hop op zijn eerste album Camp, werd langzamerhand steeds excentrieker om het roer nu volledig om te gooien. Het excentrieke is gebleven, maar de Hip-Hop is volledig weg. De enige plek waar we nog Bars kunnen horen is op California. De gekke stem die hij hier opzet en de tegen het vals neigende panfluit maken het tot zelfs op dit album een raar nummer. Voor de rest is Awaken, My Love een mix van R&B, Funk, Soul en zijn zelfs Gospel invloeden te horen.

De titel van het album is in ieder geval meteen van toepassing op opener Me and Your Mama. Eerst word je in slaap gesust met vredige belletjes om vervolgens onbeleefd wakker geschud te worden door met effecten overladen elektrische gitaren, welke een terugkerend thema zijn op Awaken, My Love. Naar mijn weten is er geen doorlopend verhaal, maar de blauwe hoes past bij de atmosfeer die door het hele werk heen ademt. Het is soulvol, met momenten funky en voelt aan als een spirituele inleiding tot de geest van Gambino.

Waar de titel nog meer naar kan verwijzen is Childish Gambino zelf. Met zijn nieuwe muzikale insteek, legt hij zichzelf bloot op manieren die hij in het verleden probeerde te benaderen, maar het uiteindelijk geforceerd overkwam. Hoewel ik Glover altijd een sterke rapper heb gevonden, is misschien de stap van rap naar zang wat hij nodig had om zich volwaardig te kunnen uiten. Zijn schrijftalent draagt gelukkig over en als hij nu muziek maakt in een genre waar hij zich prettiger in voelt, kan ik de keuze alleen aanmoedigen.

2016/11/10/75/childishgambino.d04d1.jpg (950×534)

Het is duidelijk dat Gambino zich heeft laten inspireren door Funk en R&B grootheden. Zijn gekke uithalen zijn bijna identiek aan die van Prince en Baby Boy heeft een cadans en een fantastische basgroove die ik voorheen alleen bij D’Angelo heb gehoord. Laatstgenoemde track en Redbone zijn verreweg mijn twee favoriete nummers. Baby Boy is een gevoelige uiting over zijn twijfels over zijn net verkregen vaderschap. Op Redbone maakt Gambino met zinnen als ‘My peanut butter chocolate cake with Kool-Aid’ duidelijk hoe een koppel, ondanks wat op het eerste gezicht een goede combinatie lijkt, niet bij elkaar past, gevolgd door de meest vunzige ‘schuur-outro’ van 2016. Met name de vocals zijn uitermate fijn geproduceerd op Redbone.

Hoewel alle nummers passen binnen de sfeer die Gambino hier creëert, zijn sommige duidelijk minder geïnspireerd dan anderen. Riot en Terrified zijn simpel opvul materiaal en de enige waarde die Zombies bijdraagt is de sexy gitaarsolo die tegen het einde te horen is. Tot slot is Have Some Love opvallend door zijn boodschap die oproept tot broederliefde. Kazige teksten als ‘Have a word for your brother….Really love one another’ is iets dat je zou verwachten op een plaat van The Roots.

Oordeel: Ik ga niet zeggen dat Gambino ‘volwassener’ klinkt op Awaken, My Love. Dat is namelijk niet het type verandering dat hij heeft doorgemaakt. Donald blijft een vreemde eend in de bijt, maar wel een die een beter eigen plekje heeft gevonden. Vergelijkbaar met zijn vorige LP is het een kleine portie uitmuntende nummers die het gemiddelde enorm omhoogtrekken, met een ruime voldoende als resultaat. Dit is het meest oprecht dat hij tot nu toe geeft geklonken, en hoewel er nog werk aan de winkel is om zijn geluid te verfijnen, ben ik hoopvol voor wat deze nieuwe muzikale stijl gaat brengen.

Review: Pokémon Sun & Moon

 

  2 reacties aan “Review: Childish Gambino – Awaken, My Love!”

  1.  

    “…hij voor iedereen een verassing.”

    oesje, dat is inderdaad bangelijk 😉

  2.  

    Ineens weet ik het! Hij is van die toffe clip! Check hem uit:

    https://youtu.be/jx96Twg-Aew

 Reageer