Verrassende projecten kunnen uit verrassende hoeken komen. Asobo Studio is een ontwikkelaar die tot op heden voornamelijk filmgames op zijn naam heeft staan zoals Wall-E en Ratatouille. Een studio die weinig ervaren heeft en geen ogen gooit, maar dit jaar komt met hun meest ambitieus en origineel spel: A Plague Tale: Innocence. Aan hun titels mogen ze nog doorwerken, maar als je de trailers mag geloven hebben we te maken met een gepolijste singleplayer ervaring. Heeft Asobo Studio de potentie om zich binnenkort onder de grote namen te scharen of hebben ze hun vingers gebrand aan een project dat ze niet waar kunnen maken?
PLOT: De unieke setting van A Plague Tale: Innocence is het element waar het zich onderscheidt van andere doorsnee verhalen in de game industrie. Het is namelijk 1350 en de zwarte dood trekt in hoog tempo door het platteland van Frankrijk. Jij speelt als de vijftienjarige Amicia de Rune, een meisje van adel dat haar vijfjarig broertje Hugo moet beschermen van niet alleen de pest, maar ook de Britse inquisitie. Je ouders treft namelijk al vroeg een fataal lot en de jacht op je broertje wordt al snel geopend aangezien zijn mysterieuze ziekte gekoppeld blijkt te zijn aan de pest.
De gameplay speelt duidelijk in op deze setting. De meeste van je tijd zal je besteden aan rondsluipen om soldaten te ontwijken en licht puzzelwerk om je rondt duizenden pestratten heen te manoeuvreren. De meest intense momenten zijn wanneer je te midden van een zee van ratten begeeft met alleen een langzaam wegbrandende fakkel om ze op afstand te houden. De zenuwslopende soundtrack van vioolarrangementen vergroot de angst aangezien een verkeerde stap betekent dat je binnen een seconde opgepeuzeld zal zijn. Helaas is het puzzelwerk enorm simpel en wordt de rattengimmick na een tijdje ook oud, zodat een nieuwe ruimte gevuld met ratten voornamelijk frustratie opwekt in plaats van angst.
De stealth gedeeltes van het spel zijn beter uitgewerkt, maar hebben ook een aantal gebreken. Amicia kan zichzelf in noodgevallen beschermen met haar stenenslinger en haar gaandeweg uitbreidend arsenaal van slaappoeder, vlamontstekers en andere alchemie speeltjes om soldaatjes mee te pesten. Veel gebieden bieden de optie om stilletjes voorbij te sluipen door soldaten af te leiden of door ze een voor een slim uit te schakelen. Waar dit systeem misgaat is dat A Plague Tale een grote escortmissie is. Je moet niet alleen rekening houden met of jij uit het zicht staat, maar of Hugo dat ook is en soms zelfs of een tweede koter die je moet begeleiden niet met zijn stomme kop het bosje uitloopt.
Een gevecht zal echter niet altijd te vermijden zijn. Hoewel de (baas)gevechten goed breken met de rest van de gameplay zorgen deze delen ook voor de nodige frustratie. Het spel is namelijk duidelijk niet gebouwd met actie als prioriteit, waardoor Amicia’s bediening in deze momenten vrij stroef is. Al met al is de gameplay niet erg uitdagend en wordt snel repetitief. Hier bovenop is het verhaal met vlagen overdreven dramatisch. Naar mijn smaak gaat het spel iets te lang door, maar gelukkig biedt het in de tweede helft de spannendste en meest gevarieerde gameplay.
De presentatie is grotendeels indrukwekkend, zeker voor een kleine ontwikkelaar als Asobo Studio. We krijgen een mooi schaduwspel tussen de donkere, met dood bezaaide omgevingen en uit vlammen bestaande lichtpunten voorgeschoteld. Duizenden ratten het scherm zien vullen is een plaatje dat ik niet snel zal vergeten. Mijn grootste kritiek op de presentatie is dat wereld duidelijk als levels zijn opgezet. Dat de omgevingen niet organisch, maar gefabriceerd aandoen, breekt met de immersie.
Oordeel: Asobo Studio weet met A Plague Tale: Innocence vooral een vertederend verhaal over zus en broer af te leveren in een onontdekte setting. Qua gameplay is er nog veel te verbeteren. Zo is deze niet gevarieerd genoeg en hadden je vaardigheden met meer doelmatigheid ontworpen mogen zijn. Een klassieker is A Plague Tale niet te noemen, maar ik ben hoopvol voor toekomstige projecten van deze Franse ontwikkelaar.
