Review: Kingdom Hearts III

Wanneer kun je je fan van een gameserie noemen? Moet je alle delen gespeeld hebben en ieder trivia feitje kennen? Betekent fan zijn dat je ook de mindere goede delen uit de serie verdedigt? Of kun je figuren, sleutelhangers en limited editions van spellen hebben gekocht en nog steeds gematigd enthousiast zijn over een game?

Wanneer het aankomt op Kingdom Hearts val ik onder de laatste categorie. Hoewel ik van sommige delen heb genoten, kan ik anderen niet uitstaan. Toch keek ik uit naar het afsluitende hoofdstuk Kingdom Hearts III en was ik iedere keer teleurgesteld wanneer het spel weer was uitgesteld. Hoe knullig en verwarrend het verhaal ook was, had de versmelting van Disneywerelden met Square Enix personages een onmiskenbare charme. De grote vraag nu is of Kingdom Hearts III kan voldoen aan de torenhoge verwachtingen die door de lange jaren heen zijn opgestapeld.

Review: Kingdom Hearts III

Dat kan het niet. Dit heeft niet slechts te maken met het feit dat spellen die veertien jaar op zich laten wachten onmogelijk alle opgebouwde wensen en enthousiasme tegenmoet kunnen komen. Vaak zien we helaas in projecten die lang in de ontwikkeling zitten dat ook de gameplay en presentatie verouderd zijn, en Kingdom Hearts III is hier geen uitzondering op. Laten we echter beginnen bij het verhaal, de grootste reden voor fans om een laatste maal terug te keren naar de serie.

Het verhaal kan ik het beste omschrijven als lelijk. Na de gebeurtenissen in Kingdom Hearts II zijn er talloze spin-offs geweest met allemaal hun eigen zijverhaal, waarvan een aantal prequels. Kingdom Hearts III doet een wanhopige poging alle eindjes aan elkaar te knopen en een afsluitend hoofdstuk voor hoofdpersoon Sora te zijn doormiddel van cutscenes die vaak te lang doorgaan. Het spel doet nog netjes zijn best een aantal sleutelbegrippen en personages te herintroduceren, maar het wordt al snel een grote warboel, waarbij je het ene anime personage met een hip kapsel niet van de ander kan onderscheiden. Zelfs van tevoren een dertig minuten lange samenvatting van het verhaal tot dan te kijken mocht niet baten. Als een verhaal zelfs met het nodige huiswerk voltooid onnavolgbaar blijkt, heeft het in mijn ogen gefaald op het meest basale niveau. Gelukkig biedt iedere Disneywereld die je bezoekt een klein, afzonderlijk verhaal, hoewel dit soms niet meer is dan een afgekorte versie van de inhoud van een film. De Disney charme en jolige interacties tussen personages uit verschillen werelden verzachten de pijn lichtelijk.

Helaas heb ik qua gameplay ook niet veel positiefs te melden. Aan de formule is niet veel veranderd, behalve dat deze nu twee console generaties achter loopt. Het is nog steeds je doel om hordes aan Heartless en Nobody’s uit te schakelen door slim combo’s aan elkaar te rijgen. Het moeilijkheidsniveau ligt niet erg hoog, waardoor je overblijft met gameplay die aanvoelt als Devil May Cry of Bayonetta voor peuters. Hiernaast heb je een scala aan speciale aanvallen tot je beschikking. Je Keyblade, Donald en Goofy, compagnons, ‘links’ en magie hebben allemaal zo hun eigen speciale aanvallen, die gepaard gaan met hun eigen controls en de nodige pracht en praal. De zogenaamde ‘attractions’, je grote finishing moves, zijn de grootste overtreders van opzichtige animaties. Hoewel het er allemaal erg mooi uitziet, zorgen al deze elementen ervoor dat het tempo en soepelheid van de gevechten er constant wordt uitgehaald.

Repetitieve gevechten zijn niet de enige bezigheid in Kingdom Hearts III, want houd je vast: je kan Mickey emblemen zoeken, foto’s maken, Moogle foto missies voltooien, koken, minigames op je Gummiphone spelen, treasure spheres uitvogelen, sterrenbeelden zoeken, ruimtegevechten voeren, Gummiships bouwen om nog niet eens te beginnen over ‘unieke’ gameplay en minigames die in afzonderlijke Disneywerelden te vinden zijn. Deze lijst zal je hoofd doen duizelen, maar tegelijkertijd heb je er waarschijnlijk ook snel overheen gelezen; beetje net als met deze gameplayelementen zelf. De algehele presentatie van het spel is adequaat, maar kan zich niet meten in rauwe pixelkracht met andere AAA-titels van deze tijd. De stilering maakt echter veel goed en de Disneywerelden zijn sterk gevarieerd met voldoende moois om naar te kijken.

Oordeel: In zekere zin heeft Kingdom Hearts III verhaal en gameplay perfect op elkaar laten aansluiten. Beide zijn namelijk een verstrooid zooitje met geveinsde diepgang. Kingdom Hearts III zit bomvol met allerlei soorten inhoud, maar geen enkel element is volwaardig uitgewerkt. Nieuwkomers zullen door het onnavolgbare verhaal en gameplay die de middelmaat niet overstijgt weinig van waarde vinden en veel fans zullen na het afdoen van hun nostalgiebrillen enkel met teleurstelling overgelaten worden. Ik had graag gezegd dat dit finale mij eindelijk naar de fan categorie had weten te bekeren, maar in plaats daarvan zal dit spel spoedig in vergetelheid raken.

Review: Kingdom Hearts III

 

 Reageer