Final Fantasy, Need for Speed en Street Fighter doe allemaal een stap opzij, want de koning van verwarrende titels is terug om zijn troon op te eisen. Kingdom Hearts: II.8 HD Final Chapter Prologue is het laatste deel in een lijst van belachelijke titels als 358/ 2 Days en HD 1.5 reMIX in aanloop naar het langverwachte Kingdom Hearts 3. Het betreft wederom een collectie aan episodes uit het bekende universum met een HD-uitgave van Kingdom Hearts 3D: Dream Drop Distance, die eerder voor de Nintendo 3DS uitkwam, als hoofdgerecht. Het voorgerecht bestaat uit korte animatiefilm X Back Cover en het toetje is Kingdom Hearts 0,2: Birth by Sleep – A Fragmentary Passage.
Zoals de nette jongen die ik ben betaamt, zal ik beginnen bij het voorgerecht. X Back Cover doe ik al te veel eer aan door het überhaupt te noemen. Dit is een afgrijselijk saaie en matig geanimeerde korte film. Het probeert meer context te geven aan het hele Kingdom Hearts epos, waar alleen de meest toegewijde fans op zitten te wachten, maar bij de rest vooral extra verwarring en opgehaalde schouders teweeg zal brengen.
Hiermee komen we aan bij het hoofdgerecht en een aantal problemen die door de hele verzameling en zelfs serie heenlopen. Het is een grote zooi. Van de verschillende stijlen, lettertypes, outfits van personages tot aan de knoppenindeling, graphics en voornamelijk het verhaal; er zit geen consistentie in. Dream Drop Distance heeft een kek HD-laagje gekregen, maar daar blijft het helaas bij. Het is juist door de aangescherpte visuals dat de Disney werelden er leger en doder uitzien dan op de Nintendo 3DS. Daarnaast zie je een stuk minder van de geliefde Disney figuren aangezien je bondgenoten nu ongeïnspireerde Pokémon aftreksels zijn, Dream Eaters genaamd. Boosaardige varianten die net andere kleuren hebben is hetgeen je de meeste van de tijd zult bestrijden.
De introductie van deze Dream Eaters, hoe je ze moet verzorgen en met ze moet samenwerken, in combinatie met andere tutorials van overbodige gameplayelementen, namen de eerste anderhalf uur van mijn speeltijd in beslag. Dream Drop Distance zit vol met onnodige frutsels, zoals onvermijdelijke mini-games, die op het eerste oog complex lijken, maar als snel diepte blijken te missen. Na de intro te hebben doorstaan is er plezier te beleven, met de in de kern goed uitgewerkte gameplay van Kingdom Hearts. De toevoeging van Flowmotion beweging, waarmee je over muren en relingen kunt glijden, maakt het vechten tot een meer gestroomlijnd geheel.
Onvergeeflijk echter is het Dropsysteem. Je zult namelijk met zowel Sora als Riku spelen in dit deel, die op hun beurt wakker of slapend zijn. Dit past binnen het verhaal waar beide personages in een andere realiteit van een dromenwereld vertoeven (had ik al genoemd dat het verhaal nergens op slaat?). Zo kwam het voor dat ik midden in een baasgevecht gedwongen over moest schakelen naar de ander. Je hebt de mogelijkheid direct terug te ‘droppen’, maar aangezien dit mag, is het systeem zelfs in concept al waardeloos. Het verbreekt je voortgang zonder toegevoegde waarde.
Tot slot het toetje, verreweg het lekkerste van dit driegangenmenu; Kingdom Hearts 0.2: Birth by Sleep – A Fragmentary Passage. 2.8 + 0.2 = 3 en dat maakt dit tot de directe aanloop naar Kingdom Hearts 3. Dit voorproefje ziet er fantastisch uit waardoor de rest van de inhoud eerlijk gezegd verbleekt. Helaas heb je slechts een kleine 3 uur om te genieten van de pracht, boterzachte besturing en simpel doch effectief gevechtssysteem.
Oordeel: Zelfs als je Dream Drop Distance nog niet hebt gespeeld, is deze collectie moeilijk aan te bevelen. Het mist namelijk veel charme van de serie doordat de werelden leeg zijn en de vijanden persoonlijkheid missen. Het enige waardevolle aan de 2.8 collectie is Kingdom Hearts 0.2, maar met een speelduur van minder dan 3 uur is een aankoop niet te rechtvaardigen. Zelfs als je een groot fan bent, kan in aanraden om liever geduldig te blijven voor het langverwachte 3e deel.
