Review: The Outer Worlds

Veel praten, schieten, gekke mensen, monsters en open werelden, of eigenlijk planeten, om te verkennen. En dat allemaal in een scifi/cyberpunk sausje. De nieuwe shooter RPG The Outer Worlds heeft het allemaal.

Review: The Outer Worlds

In een toekomst waarin de mensheid is begonnen met de ruimte te koloniseren bevind je jezelf op het vergeten ruimteschip de Hope, waarin je samen met duizenden andere ingevroren kolonisten op weg was naar sterrensysteem Halcyon. Ene Phineas Welles ontdekt het schip en maakt 1 persoon wakker. Dat ben jij dus. Deze beetje vreemde wetenschapper is bezig zich te verzetten tegen de grote corporaties die het universum beheersen. Hij stuurt je naar een planeet waar je je eerste missies mag beginnen. Wanneer je op deze planeet bent beland blijkt de persoon die je zou helpen, geplet is door de pod die jou naar de planeet bracht. Deze Hawthorne was kapitein van een ruimteschip wat na een aantal missies dus nu van jouw is. Laat de fun beginnen!

Review: The Outer Worlds

Uiteraard mag je voordat je begint zoals in iedere zichzelf respecterende RPG je uiterlijk aanpassen en jezelf skill points toekennen. De hoeveelheid verschillende skills en perks is vrij groot, welke je verder in de game kunt uitbreiden. Je kunt het spel op verschillende manieren spelen door je skills meer op het praten te zetten (liegen, overtuigen etc.) of toch maar zoveel mogelijk op het schiet en slaangedeelte. Of dit daadwerkelijk het spel anders laat verlopen ben ik niet achtergekomen maar heb wel gemerkt dat waar je het met praten ook red, je het met je geweer vaak ook voor elkaar krijgt.

Review: The Outer Worlds

De werelden die je tegenkomt zien er erg fraai uit, alles ademt een soort scifi-cyberpunk sfeertje uit. Het contrast van de felle kleuren afgewisseld met duistere omgevingen werkt goed, ook de monsters en aankleding van de mensen volgt deze lijn. 

Review: The Outer Worlds

Aan humor is ook gedacht en niet alleen in de gesprekken. Advertenties voor vreemde producten en de opmerkingen van robots die niet meer zo goed werken (of de robot die je later mee kunt nemen) zorgen af en toe voor een glimlach. Aangezien de meeste mensen allemaal werken voor een van de grote corporaties hebben ze verplichtingen die vaak ingaan tegen zichzelf, wat ook voor wat humor zorgt.

Review: The Outer Worlds

De werelden zijn ook erg groot, maar je kunt niet alles betreden. Af en toe moet je toch een flink stuk omlopen, wil je ergens kunnen komen. Daarbij is dan wel aan fast travel tussen bepaalde punten gedacht.

Review: The Outer Worlds

Omdat het ruimtereizen vaak eenzaam kan zijn, kun je een aantal teamleden verzamelen die je vergezellen en mee zullen vechten wanneer dat nodig is. De verschillende teamleden hebben ieder hun eigen karakter en skills. Je kunt gaandeweg verschillende perks voor ze verzamelen en hun aankleding en wapens aanpassen. Ieder teamlid heeft ook weer zijn of haar eigen side mission. Je kunt de teamleden aansturen, bijvoorbeeld om iemand aan te vallen met een specifieke aanval, maar ze zijn ook erg handig als afleiding voor wanneer je veel vijanden tegenkomt. Je kunt dit zelfs versterken met een perk. Af en toe helpen ze je ook tijdens gesprekken of spelen ze een rol in een missie.

Review: The Outer Worlds

Waar ik het nog niet over heb gehad zijn de overeenkomsten met de Fallout serie en zelfs met de space RPG Mass Effect (qua teamleden en het ruimtereizen). Obsidian (de maker) was verantwoordelijk voor Fallout New Vegas en dat is te merken. Van het hele skill en perks systeem tot het aanpassen van wapens en je karakter en zelfs een soort VATS systeem (wat mij weer erg deed denken aan bullet time in plaats van VATS), het voelt toch wel Fallouterig aan. Nu is dat natuurlijk niet zo vreemd, van het hele shooter RPG genre is Fallout waarschijnlijk de bekendste, maar ik vind The Outer Worlds zeker geen Fallout in space geworden. Het heeft duidelijk zijn eigen manier van spelen en een heel eigen sfeer.

Review: The Outer Worlds

Ondanks deze overeenkomsten behoud deze game zijn eigen identiteit, welke erg sterk is. De vele gesprekken, de sfeer, de hoeveelheid (side)missies en misschien zelfs het schietgedeelte, je moet er een beetje van houden. Maar als je eenmaal in het spel zit, kom je er maar moeilijk weer uit. Van mij krijgt The Outer Worlds een dikke 5 sterren.

Review: The Outer Worlds

 Reageer