I wanna be the very best, like no one ever was… Deze tune kan ik nog steeds dromen omdat ik vroeger regelmatig wat afleveringen van de animatieserie heb gezien als ik weer eens was doorgezakt en lag uit te brakken in mijn nest. Ok, ik moet meteen eerlijk bekennen dat ik niet echt een hardcore Pokémon fan ben. Sterker nog, ik heb sinds Pokémon Yellow 20 jaar lang geen Pokémon-game meer aangeraakt. Nu, 20 jaar later dus, brengt Nintendo Pokémon naar de Switch en krijg ik de kans om het nog eens te proberen. Zal ik oude tijden herleven? Of moet je sommige 8-bit herinneringen laten bij wat ze waren?
De aankoniging van Pokémon Let’s Go Pikachu en Pokémon Let’s Go Eevee deed bij velen de hartjes sneller doen kloppen. De hardcore fans wachten eigenlijk stiekem op de échte nieuwe Pokémon RPG-game die in 2019 verschijnt, maar die zijn ook niet echt per sé de doelgroep van deze game. In 2016 heeft de hype rondom Pokémon GO namelijk een grote groep nieuwe fans aangeboord. Als gekken liepen mensen bijna onder treinen of onder auto’s omdat ze met hun hoofd in hun scherm begraven rond renden en in alle gaten en hoeken van de wereld Pokémon aan het vangen waren.
Hier is Pokémon Let’s Go Pikachu direct een gevolg van. Om Pokémon te vangen is dit Pokémon GO-principe nu namelijk geïmplementeerd, wat inhoudt dat je niet meer zomaar random op Pokémon stuit zoals vroeger, maar ze ziet rondrennen en ze kunt vangen met je Poké balls. Deze kun je gooien met behulp van de motion controls van je joycon. Op zich geeft dit natuurlijk wel het gevoel dat je daadwerkelijk fysiek aan de bak moet om je Pokémon te vangen en je Pokédex te vullen.
Best jammer is het alleen dat het niet echt voelt als een element waar je grip op hebt. Vaak vloog de bal namelijk over de Pokémon heen of boog de bal af terwijl ik toch écht zeker wist dat ik een perfecte worp gooide. Ook frustrerend was het dat de Pokémon vaak pas ná het gooien zijn verdedigingsmove deed, waardoor je dus niet echt kunt timen wanneer je de bal gooit. Daardoor heb je niet het gevoel dat het enigzins op je skills aankomt, maar dat het gewoon een soort van minigame is met een random uitkomst.
Gelukkig kom je onderweg genoeg Poké balls tegen en krijg je er ook genoeg na een gewonnen battle. De battles zijn er trouwens in overvloed. Dus de nieuwe vang-mechaniek resulteert gelukkig niet in minder actie. De Pokémon die jij vanaf het begin hebt is wel behoorlijk overpowered. Wij kregen op verzoek de Pikachu-versie en de standaard moves van Pikachu waren in de meeste gevallen sterk genoeg om de tegenstander in 1 of 2 attacksmoves te verslaan.
Pokémon Let’s Go Pikachu laat je je avonturen in de Kanto-regio nu ook co-op beleven. Een tweede speler kan zo ongeveer op ieder gewenst moment met een joycon schudden om gezellig mee te rennen door de Kanto-regio. Helaas is dat zo ongeveer ook het enige dat je kunt als tweede speler. Het beeld volgt speler 1 en zodra je als tweede speler te ver uit beeld bent, moet je weer met je controller schudden om toegevoegd te worden. Kortom, het is niet echt co-oppen, maar zorgt ervoor dat de ander niet alleen maar hoeft toe te kijken hoe jij al die schattige en minder schattige Pokémon vangt.
Over vangen gesproken. Je kunt overigens wel samen Pokémon vangen. Als je samen op het juiste moment je worp timed, krijg je zelfs een soort special move, waardoor de ballen samensmelten en de vangkans groter is als je de Pokémon op het juiste moment raakt.
Ook kun je samen battlen tegen andere trainers. De game wordt daardoor af en toe wel erg makkelijk, omdat je tegenstander wel gewoon in z’n eentje blijft, wat resulteert in een 2-tegen-1 battle. Eerlijk? Niet echt. Lekker snel level-uppen? Hell yes.
Pokémon Let’s Go Pikachu is duidelijk bedoeld voor een jonger publiek en is daardoor wat simpeler en uitgekleder. Ik denk dat Nintendo hier hele goede zaken doet door eerst deze instap-game te presenteren aan het grote publiek. Ik moet wel bekennen dat ik vooraf een beetje bang was dat dit een soort van halfbakken game zou worden. Maar dit is zeer zeker niet het geval. Dit is een volwaardige Pokémon game.
De game geeft mij alleen als inmiddels volwassene logischerwijs niet meer dezelfde uitdaging als dat ik 20 jaar terug kreeg, maar man, wat voelde het heerlijk om 20 jaar later weer in Kanto te zijn. Bijna alles is minitieus nagemaakt en een Pokémon-game zag er nog nooit zo mooi en cute uit.
De kleurrijke graphics met dat mooie glow-laagje er overheen, de subtiele windvlaagjes over het gras, de cuteness overload van de karaktertjes en trainers, de geluidjes van de Pokémon, de muziek die is gebaseerd op de muziek uit Pokémon Yellow… Alles raakt je vol in the feels en in deze boze wereld vol ellende is het helemaal niet erg om je weer even kind te voelen.
Pokémon Let’s Go Pikachu krijgt van mij daarom 3,5 ster.
