Chimpansees waren als kind mijn favoriete dieren, maar ik vind ze tegenwoordig vooral krijsende kutdieren. Ik ben dan ook nooit van tevoren enthousiast voor de moderne Planet of the Apes films, maar vermaak mij er uiteindelijk altijd uitstekend mee. Het originele concept van Planet of the Apes was een bizarre Sci-Fi film over een daadwerkelijke planeet vol met primaten die homo sapiens onderdrukken en als slaven houden. Rise of the Planet of the Apes uit 2011 schetste een meer realistisch scenario waarin een chimpansee hogere intelligentie ontwikkelt door de alzheimer medicatietests die op hem worden gedaan. War for the Planet of the Apes is het laatste hoofdstuk in het leven van deze aap Ceasar.
Plot: Vijftien jaar is verstreken sinds de ontsnapping van Ceasar (Andy Serkis) en ook het virus ALZ-113 dat dodelijk gebleken is voor de mensheid, maar apen juist voorziet van hoger functioneren. De mensen die immuun zijn, proberen te overleven na deze wereldwijde catastrofe, terwijl anderen een diepe haat voelen voor de apen, omdat ze hen als schuldigen zien voor het virus en ze willen uitroeien. Ceasar daarentegen probeert als leider van zijn stam een vredig leven te leiden in het bos en het enig geweld tegen mensen is uit zelfverdediging. Wanneer een genadeloze kolonel (Woody Harrelson) samen met zijn apenjagend leger dierbaren aan Ceasar ontneemt, is hij uit op wraak en neemt hij de oorlog naar de mensen.
Om met iets pietluttigs te beginnen, is War for the Planet of Apes eigenlijk een misleidende titel. Ja, er wordt strijd gevoerd tussen mensen en apen, maar Planet of the Apes: Ceasar’s Revenge was een meer nauwkeurige titel geweest. Samen met een klein groepje van zijn naaste (pri)maten kruist hij het verwoeste landschap van de VS over om de man die zijn stam bedreigt te vermoorden. Onderweg komen ze een mensenmeisje tegen, dat ze binnen de ontwikkelingen van het verhaal, gedwongen zijn om mee te nemen. Dit is thematisch een donkere film, waardoor de vertederende momenten en de apenstreken die de groep deelt en daarmee meer leert over menselijkheid, nog beter tot hun recht komen.
Een van de sterkste punten van War for the Planet of the Apes zijn de personages die het neerzet. Van Ceasar tot aan zijn kompanen en zelfs van de kolonel zijn de motivaties tot hun handelingen te begrijpen. Er is geen kwaadaardig om het kwaadaardig zijn, slechts twee diersoorten met een bewustzijn en een drang om te overleven. Tijdens de film ontwikkelde ik geen haat jegens de antagonisten, maar voelde ik eerder een frustratie voor de situaties waar de hoofdrollen in terecht kwamen, een teken van een goed geschreven plot. Deze duurt trouwens bijna 2,5 uur om uit te spelen. Hoewel het slechts zelden verveeld, was 2 uur in totaal voldoende geweest om dit afsluitende hoofdstuk te vertellen.
Over het einde gesproken, was dit de grootste teleurstelling van de film voor mij. Het clichématig noemen is te sterk, maar het mist een nodige voldoening die rest van de film en serie wel weet te leveren. Het is een verlengde van de gebeurtenissen in de voorgaande delen, waarbij geen ruimte is overgelaten voor verrassingen. Spanning is er echter nog voldoende, die wordt aangesterkt door de sfeervolle soundtrack.
In dit deel nog meer dan de vorige twee, staan de apen centraal. Dit betekent veel schermtijd die gevuld is met CGI, want echte chimpansees en gorilla’s op paarden is een taak die je als filmmaker liever ontwijkt. Over het algemeen was ik te spreken over de presentatie. Vooral de animatie bij hoofdkarakters was vrijwel vlekkeloos. Wanneer grote groepen chimpansees in beeld gebracht moeten worden mist het echter nodige detail om er overtuigend realistisch uit te zien.
Oordeel: War for the Panet of the Apes is geslaagd in zijn doel; het afsluiten van de trilogie. Het was voor mij wat ik ervan had verwacht, maar niet meer dan dat. Als je de vorige delen hebt gezien weet je dat dit betekent dat je 2,5 uur aan stevig vermaak kan verwachten. In het moment was het geweldig, maar terugkijkend voel ik een kleine leegte. Deze is ontstaan doordat de film de creatieve insteek mist om te verbazen en tot klassieke trilogieën gerekend te kunnen worden.
War for the Planet of the Apes draait nu in de bioscoop.
