Ik heb al vele draken overwonnen in de virtuele wereld, maar vreemd genoeg nooit in het land van Skyrim. Het is niet dat dit spel aan mij voorbijgegaan is; dat was een onmogelijke taak geweest. Skyrim groeide snel uit tot een van de populairste spellen van de afgelopen vijf jaar met als gevolg dat de grappen over geperforeerde knieën en drakengeschreeuw al snel iedereen de strot uitkwamen. In aanzien is het echter nooit gedaald en de levensduur werd aanzienlijk verlengt door toevoeging van uitgebreide DLC’s en een loyale modding community. Nu zal ik ook kruipen in de huid van de Dragonborn, zoals velen voor mij, in de ultieme uitgave van The Elder Scrolls V: Skyrim Special Edition (Dragonborn Supreme Ultra Pro HD Remaster).
Zoals aan de intro af te leiden is, zal dit dus niet alleen een evaluatie zijn van de verbeterde aspecten en toevoegingen van de Special Edition tegenover het origineel. Ook zal ik kijken naar hoe Skyrim zijn mannetje staat vijf jaar na release, vanuit het perspectief van iemand die het spel nooit eerder heeft aangeraakt. Vanaf de eerste minuut is het duidelijk een Bethesda game; je maakt een eigen personage zonder stem waarna je vervolgens in een weide wereld wordt geworpen met een ontelbaar hoeveelheid aan mogelijkheden en questen. Alle dialoog en interactie speelt zich af in de bestuurbare gamewereld, wat zorgt voor een natuurlijk aanvoelende progressie van voortgang en verhaal. Daarover gesproken; iets over rebellen en een verouderd keizerrijk. Het kon eerlijk gezegd mijn aandacht er niet bijhouden, maar gelukkig is het subplot over de ontdekking van je drakenkrachten een stuk interessanter.
Ook in Bethesda traditie is de sound editing afgrijselijk. Personages praten constant door elkaar heen of kappen soms halverwege een zin af en zijn soms niet te horen. Zelf ben ik verder gelukkig geen glitches tegengekomen, maar ik heb vernomen dat deze nog steeds talrijk aanwezig zijn. Naast de soms instabiele prestatie, laat The Elder Scrolls op een andere manier zijn leeftijd zien. Het gevechtssyteem voelt namelijk verdomd archaïsch aan. Als ik dit vergelijk met een spel als Dark Souls met een verfijnt systeem van aanvallen en verdedigen, dat veel finesse vereist, voelt het alsof ik in Skyrim als een wilde in het rond aan het slaan ben, hopend dat ik iets raak. De regels van combat waren mij onduidelijk; wanneer raak ik iets, wanneer kan ik geraakt worden; voor ik het wist sloeg ik mijn compagnon per ongeluk in haar bakkes met een moordbijl om vervolgens de vijand met mijn stinkadem omver te blazen. Een persoonlijke ergernis is het savesysteem dat wel netjes iedere keer opslaat wanneer een nieuw gebied wordt geladen, maar kun je een half uur aan gameplay kwijt zijn als je in dezelfde grot blijft vertoeven (zie video hieronder!). Hierdoor ben je alsnog gedwongen om regelmatig op te slaan, uit angst dat je veel voortgang kwijtraakt.
Over tot de orde van de dag; wat is de meerwaarde van deze editie tegenover het origineel? Allereerst zijn de visuals opgepoetst. Niet alleen door het HD-laagje te vernieuwen, maar ook door toevoeging van meer lichteffecten, aangescherpte textures, verbeterd dynamisch contrast en meer. De kwaliteit van een huidige Playstation 4 titel behaalt het niet, maar het is een nette upgrade. Hier moet ik aan toevoegen dat de verbeteringen het beste te zien zijn in de open wereld. Omgevingen als grotten zijn aanzienlijk minder indrukwekkend, omdat een deel van deze aanpassingen niet van toepassing zijn in gesloten ruimten.
Verder is een belangrijk element van de Special Edition dat console peasants eindelijk aan de slag kunnen met mods. Deze worden netjes gepresenteerd in een lijstje met een afbeelding, omschrijving en waardering. Met een klik op de gewenste mod wordt deze geïnstalleerd en je bent klaar om een wereld met gigantische kippen of een kaaskannon te betreden. Simpel en snel, het tegenovergestelde van hoe modden op de pc in zijn werking gaat. Jammer is dat de Playstation 4 versie aanzienlijk minder mods heeft, omdat Sony slechts toestaat dat bestaande elementen worden aangepast in plaats van dat er ook nieuwe elementen toegevoegd mogen worden. De meerwaarde van de Special Edition zie ik voor de pc gamers sowieso niet in, aangezien zij altijd al toegang hadden tot mods en zelfgemaakte grafische verbeteringen.
Oordeel: Mijn slotstandpunt hoeft niemand te verbazen. Deze heruitgave van Skyrim is gemaakt voor een concreet publiek; mensen als ik. Degenen die op de een of andere manier nooit toegekomen zijn aan dit avontuur. Misschien klonk ik voornamelijk negatief, maar gelukkig heeft Skyrim meer te bieden dan ongemakkelijke gevechten. De wereld is imponerend met sterke personages, moeilijk veel sidequests en andere bezigheden. Dat is altijd al de grote kracht van Bethesda spellen geweest; een enorme vrijheid in een rijkelijk gevulde wereld. Net zoals jij nu de vrijheid om te beslissen of je in de net iets strakkere huid van de Dragonborn wil kruipen.
Ik heb Skyrim zelf ook gemist in het begin maar altijd wel willen spelen. Ben een grote fan van de elder scrolls serie maar ben wel behoorlijk verwend en mogelijk verpest door the witcher en moet ook los laten dat deze twee titels ver van elkaar staan. Gewoon lekker een karakter creeeren, je eigen fantsie gebruiken waar het verhaal te wensen overlaat en de wereld van Skyrim instappen. Prima review, goed geschreven en duidelijke punten.
Ik heb precies hetzelfde fan van de Witcher 3, maar ik heb geen idee of ik Skyrim ook leuk ga vinden
Ziet er toch een beetje ouderwets uit, of ben ik hartstikke gek? Kan ook hoor.
Is ook zeker ouderwetser. Bij Skyrim ben je meer aan het Role Playen. Je eigen karakter creeeren maar ook een eigen verhaal verzinnen aangezien je karakter geen geschiedenis heeft zoals Geralt van the Witcher. Skryim bied wel meer vrijheid om te ontdekken en doen en je kan een totale schurk spelen en iedereen een kopje kleiner maken. In the witcher speel je echt als Geralt en heb je bepaalde normen en waarden al vastgelegd. Je kan een asshole zijn maar geen doortrapte schurk. Het verhaal, de karakters en de emotie is wel vele malen beter geschreven en gedaan. Ik kan werkelijk waar uren door gaan over the Witcher maar zal het hier bij laten. Als je van een RPG houd die wat meer input vereist van de speler dan kan je zeker Skyrim oppikken. Dan ga ik wel een beetje uit van mijn ervaringen uit de voorgaande delen. Hebben me ook uren zo niet dagen gekost.
Ah dank Bob. Ik denk dat ik net als jij op hele positieve manier verpest ben door The Witcher. Wat een tof spel is dat zeg!
Ik sluit me aan bij Markie en Bob! Ik ben een paar dagen geleden na 2 maanden elke dag een paar uur THE WITCHER 3 te hebben gespeeld EINDELIJK KLAAR MET DE GAME EN AL HAAR DLC! THE WITCHER 3 heeft mij als gamer en ook mijn kijk op andere games helemaal verandert! Ik ben blij dat ik FALLOUT 4 eerst heb gespeeld en daarna THE WITCHER! Ik denk dat ik FALLOUT 4 door het toilet had gespoeld als ik THE WITCHER eerst had gespeeld. Ik draag nu zelfs The Witcher shirts en beluister elke dag the soundtrack in me auto. Ik val precies onder die groep van gamers die nooit een Elder Scrolls game heeft gespeeld en ook heeft begrepen dat Skyrim een meesterwerk van een game is en die altijd heeft willen proberen maar nooit aantoe is gekomen. Ben alleen bang dat ook Skyrim een teleurstelling gaat zijn na The Witcher 3……