Tuurlijk, je hebt mannen die houden van racen op 4 wielen. Maar voor die mannen is ook een ander woord; vrouwen. Een echte vent wil toch verdomme racen op 2 wielen? Want om met de woorden van (wijlen) GP-racer Marco Simoncelli te spreken: “You live more for 5 minutes going fast on a bike than other people do in all of their life.” Anyway, wij gingen aan de slag met wat sommigen beschouwen als de ‘Forza’ onder de motorgames… Ride 3!
Sorry ladies, ik wil niet vrouwonvriendelijk overkomen, maar vanaf de eerste seconden is het al duidelijk; dit is een game voor mannen. Mannen die houden van de geur van olie en brandstof. Mannen die kippenvel krijgen van het gebrul van motoren. Mannen die een boner krijgen van de lijnen van een mooie racer. En of je nu zo’n man bent of niet, in Ride 3 kun je deze man zijn en verdomme wat voelt het goed.
Je thuisbasis is namelijk een soort droomloft voor mannen. Er staat een arcadekast, je geliefde motor staat te pronken in de woonkamer en er ligt een bochtenset midden op de salontafel, omdat het verdomme gewoon kan. In de andere hoek van je loft is er een hele hoek ingericht voor al je helmen, pakken en laarzen. Helaas is de collectie qua helmen, kleding, laarzen en handschoenen een regelrechte kopie uit Ride 2. Niet dat er nu zoveel schokkende nieuwe shit uit is ofzo, maar een Vinales of Crutchlow-replica van Arai zouden niet misstaan denk ik zo. Ook is de riding-style editor erg versimpeld. Zonde, want dat was nu juist zo’n mooie feature in het verleden.
Maar goed, genoeg gelul over de randzaken. Let’s talk racing! De career mode van Ride 3 bestaat uit een shitload aan races en is fraai opgebouwd. Ieder race-evenement is vormgegeven als motor-magazine, met de races afgebeeld als hoofdstukken. Een erg vette touch waardoor je kunt merken dat ontwikkelaar Milestone zijn doelgroep goed aanvoelt.
Met iedere race verdien je credits en sterren. Aan het eind van ieder evenement speel je een motor vrij. Met de gewonnen credits kun je gewonnen motor weer upgraden en daarmee weer meedoen aan daarvoor geschikte evenementen. Met de prestatie-afhankelijke hoeveelheid sterren unlock je nieuwe races en tiers.
Het aantal banen is indrukwekkend. Ok, met 2 banen voor de Super Motards is het voor de liefhebbers van die specifieke discipline een beetje karig. Maar voor de rest is er geen klagen over de hoeveelheid locaties. Variërend van de bekende straatcircuits als Ulster, Isle of Man, Macau, de Nürburgring en de wegen langs het Gardameer tot aan echte GP circuits als Monza, Sugo en Portimaõ. En ik moet zeggen, na een jaar de 18 circuits van MotoGP18 gereden te hebben is het weer een verademing weer eens op bijvoorbeeld Laguna Seca te racen.
Ride 3 kent knotsgekke races. Je moet echt wel levensmoe zijn wil je bijvoorbeeld in het donker over nat asfalt op Macau te racen. Of wat dacht je van rakelings langs de bomen racen op een stratencircuit in Finland in de regen op een oude 2 takt racer? Maar juist door die races is de diversiteit in de game groot en zo is er aan iedere soort motorrijder gedacht.
De graphics van Ride 3 zijn echt om je scherm bij af te likken. De modellen van de motoren zijn minutieus nagemaakt, de lichtinvallen zijn oogstrelend en de details indrukwekkend. In alle hevigheid van het kneiterhard rondscheuren op je stalen ros valt het misschien nog niet eens zo op, maar als je in de photomode springt, wat gewoon op ieder gewenst moment kan, zie je pas hoe belachelijk gedetailleerd de game is.
Nu moet ik zeggen dat ik halverwege de tijd dat ik de game in mijn bezit heb ben overgestapt op de Playstation 4 Pro en dan komt er ook nog eens een schepje bovenop. Ook is dan de framerate dan een strakke 60 frames per seconde en dat maakt het besturen en onder controle van je bike nog beter.
De AI is echt fucking annoying. Bij de meeste games is deze geprogrammeerd om zo snel mogelijk de baan rond te gaan, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad natuurlijk. Bij Ride 3 lijkt de AI echter puur geprogrammeerd te zijn om het jou moeilijk te maken. Ze proberen je continu te beuken en blijven stoïcijns op de racelijn rijden zonder daar een millimeter vanaf te wijken als jij daar rijdt.
Ook is het zo dat bij de minste of geringste vorm van contact jij degene bent die het onderspit moet delven en over het asfalt schuift en niet degene waarvan dat het meest logisch zou zijn. Dit zorgde ervoor dat ik de ‘flashback’-functie veel vaker moest gebruiken dan me lief was. Erg frustrerend.
Over het over asfalt schuiven gesproken… Het geluid in Ride 3 zou volgens ontwikkelaar Milestone veel beter en levensechter moeten zijn dan in Ride 2. In de praktijk valt dit erg tegen. Het geluid van een schuivende motor over het asfalt hoort te klinken alsof alle vreugde uit je leven van je ziel wordt geschraapt, maar in Ride 3 klinkt het alsof er 3 stoeptegels over elkaar heenschuiven tijdens het bestraten van een tuin. Dat is natuurlijk echt absurd in een game waar verder zoveel liefde en aandacht zit.
Nieuw in Ride 3 is de Livery editor. Een feature waar ik erg naar uit keek, want ik ben een sucker voor het designen en customizen van je bike. Het is een feature die goed uitgevoerd is. Je kunt zelf uren lang losgaan met figuren, vormen, kleuren en logo’s, maar ook door geuploade designs van andere gebruikers downloaden en toepassen op jouw bike.
De multiplayer is ronduit beperkt te noemen. Je kunt alleen kiezen uit een public of private match. Daarna kom je op basis van je motor terecht in een quick match. Je kunt dus zelf geen lobby kiezen of iets dergelijks. Dus soms moet je verplicht nog een paar rondes ‘spectaten’ voordat je zelf mee kunt doen. Onbegrijpelijk eigenlijk.
Ride 3 is een game waarop je de daadwerkelijk geracede kilometers op je teller ziet staan. En dat zorgt ervoor dat je verdomme echt gaat houden van dat oude hok. En zo bouw je een mooie verzameling op van motoren waar je historie mee hebt. De vormgeving, de modellen van de motoren, de informatie die krijgt over de bikes… Alles in de game ademt de liefde voor motoren. Maar al met al moet ik wel bekennen dat Ride 3 niet de vernieuwing biedt waar ik op hoopte.
Ride 3 krijgt van mij 4 sterren.
