Review: Infinite Warfare & MW Remastered

Na twee jaren wachten is het weer de beurt aan spelontwikkelaar Infinity Ward zich te storten op de nieuwste Call of Duty: Infinite Warfare. Helaas verlaten ze –in mijn geval- de aarde, en richt de shooter zich op het ruimtespel. Ik haat ruimtespellen, maar houd van Call of Duty. En ik ben niet de enige, als blijkt dat de trailer uit het voorjaar binnen mum van tijd één van de meest gehate youtube video’s wordt. En ik moet toegeven, ik ben dus wat bevooroordeeld. Gelukkig heeft COD nog een klein kadootje in petto, een remake van één van de oudere COD’s: Modern Warfare Remastered.

PLOT: In Infinite Warfare moet kapitein Reyes de mensheid beschermen tegen de Settlement Defense Forse. Met een ruimteoorlog tot gevolg. Een gevecht op ijsplaneten, planeten vol zand en vergane ruimteschepen zijn een vast onderdeel bij de missies. Nieuw is dat je als kapitein in de singleplayer zelf je missies kiest. Inclusief side-ops. Hier en daar vlieg je zelf in een klein ruimteschip -de Jackall- waarbij je je waant in een Star Wars game. Zucht.

SINGLEPLAYER: Voor de singleplayer heeft voor Call of Duty zijn best gedaan de verhaallijn uitgebreider te maken. Waarbij je onder meer, meer te zien krijgt van de verschillende karakters. En dat lukt vrij aardig, als ik merk dat ik me al snel irriteer aan de vervelende eigen wil van chagrijnige Salter.

Ondanks mijn afkeuring voor ruimteoorlogje spelen, is de toevoeging van het gewichtloze grappig. Zodra je je robo-tegenstander neer maait, je een speciale tactical gebruikt of zelf in de ruimte vliegt, mag je genieten van het zweven.

De gameplay gaat soepel, op de besturing is niets aan te merken. En er zitten maar weinig glitches in. Wat dat betreft niets te klagen. Ook ziet het er echt prachtig uit, de skins zijn goed uitgewerkt, het licht is mooi en de schaduw klopt helemaal.

Bij ruimteoorlogje spelen, behoren laserwapens tot je wapenarsenaal. Ze zijn snel en goed, maar niet veel spectaculairs eerlijk gezegd. Wel leuk zijn de seekers, een soort lopende krabbetjes, die doelgericht op zoek gaan naar je tegenstander en hen genadeloos doet ontploffen. More seekers for everyone!

Mocht je in tegenstelling tot mij, niet uitgekeken raken op de ruimte oorlog, en de singleplayer uitspelen, dan kun je de survivalist modus ontgrendelen, waarbij je health niet aangevuld wordt. Mocht je daarna nog meer zin hebben, dan is er ook nog de YOLO modus, waarmee je maar één leven hebt gedurende de hele singleplayer. Zover zal het bij mij niet komen.

Want ondanks de goede besturing, de meer filmische verhaallijn, de mooi gemaakte gameplay en mijn voorliefde voor Call of Duty: nu verlang ik nog meer terug naar die goede oude tijd. Zonder exosuits, ruimteschepen en futuristische bullcrap. Met een kleine uitzondering voor de toevoeging van gewichtsloosheid natuurlijk.

De singleplayer biedt ongeveer vijf uren speel plezier, waarbij de side-ops nog zeker drie uren extra geven.

MULTIPLAYER: De multiplayer van de ruimteshow geeft niet heel veel verandering ten op zichtte van Black Ops III en Advanced Warfare. Al vind ik de maps er iets uitgebreider uitzien dan de voorgaande versies. Er is iets meer aandacht voor details en het indelen van je classes werkt net wat prettiger. Nieuw zijn de RIGS -maar hebben erg veel weg van de specialists uit Black Ops III-, de defender modus en de snelheid, die ze iets verlaagt hebben. Langzamer tegen de muren rennen is geen obstakel, doordat de maps net iets kleiner zijn. De kleinere maps zorgen voor iets meer actie, maar zijn niet echt geschikt voor een sniper. Een goede assault is hier beter op zijn plek.

SPACELAND: Daarnaast is er voor de liefhebbers natuurlijk ook nog zombieland. Helaas voor mij, alweer geen hit, dit is echt niet aan mij besteed. Maar wat ik begrepen heb, is er voor de liefhebbers, wel wat te halen in Spaceland. De jaren tachtig setting – met de legendarische cultfiguur David Hasselhoff a.k.a.e The Hoff- maakt het een winner. Ondanks de dikke jaren tachtig uitvoering, richt ik me in dit genre liever op Dying Light.

MORDERN WARFARE REMASTERED: Dan blijft het kadootje van dit jaar nog over: Modern Warfare Remastered. Alleen voor de kopers van de Legacy Edition of de Deluxe uitvoering, zit er een remake van Modern Warfare bij. Met Modern Warfare Remastered kun je terug naar basic, zonder exo suits of laserguns. Dit moet een goed voorteken zijn! De makers hebben de tijd genomen de gehele game onder handen te nemen, waardoor je er bijna niets van merkt dat je een game speelt uit 2007.

SINGLEPLAYER: Sommigen beschouwen het als één van de beste games van Call of Duty, zo niet de beste game. Eén die de grondvesten van de shooters deed schudden. De campaign was voor de pre-order eerder beschikbaar en de multiplayer servers zijn afgelopen vrijdag in de lucht gegaan. Vroeger of later, wanneer je COD4 start, het is een feest der herkenning.

PLOT: Het verhaal is bekend, onrust in het Midden-Oosten gebied doet Amerika besluiten tot een invasie. Waarbij de Amerikanen natuurlijk hun tegenstander flink onderschatten en in een eindeloos gevecht belandden. Het blijkt een val waardoor de Russische Zakhaev zijn plannen kan uitvoeren. Twee verhaallijnen die uiteindelijk in Rusland weer bij elkaar komen.

Zoals de makers al beloofden blijft de Remastered versie trouw aan de originele verhaallijn. Het is desondanks niet een gewone remake met een betere resolutie. De Remastered heeft meer details, zo rijden er bijvoorbeeld meer voertuigen, zijn de textures nog uitgebreider en is er goed gekeken naar het gebruik van licht.

MULTIPLAYER: De multiplayer is een grote invasie van nostalgie, wat heb ik dit vele uren gespeeld. En zodra een oude vertrouwde map geladen is, herken je per strekkende meter waar het beste plekje is.

Gek genoeg doet mij het spelen van COD4 mij twijfelen; was er vroeger in de maps meer aandacht voor details? Kon je op veel meer plekken klimmen, verstoppen en meer -buiten het het pad- kapot schieten dan in zijn nieuwe versies? Zijn de gebouwen uitgebreider en minder hoekig dan zijn nieuwere varianten? Het lijkt wel alsof de oudere varianten uitgebreider waren, echt.

Hoewel sommige COD gamers onder ons, mij zullen verfoeilijken; Modern Warfare 2 was nog beter. Je had er in de multiplayer gewoon veel toffere maps. En ik baal er dan ook een klein beetje van, dat alleen de pre-order mensen een bonus map uit MW2 hebben gekregen; ik wil ook Terminal spelen!

Ik ben zo ontzettend nieuwsgierig wat de jongere gamers onder ons -die de eerste versie niet gespeeld hebben en er enorme nostalgie bij koesteren- van deze game vinden. Is er nog een weg terug uit de toekomst, of ben ik te conservatief geworden voor het futuristische?

Nou hoor ik je denken, die oude muts, heeft louter positieve dingen over MW remastered. Nee hoor, heus. Bij het spelen van de remake besef je wel dat de snellere gameplay, het sneller respawnen, de uitgebreide classes best wel een goede ontwikkeling zijn. En laten er nou geen seekers te vinden zijn in de Remastered versie 🙂

CONCLUSIE: Voor hen, die geen afschuw hebben voor space, space en nog meer space, Inifinity Warfare speelt soepel, werkt goed en is best vermakelijk. Verwacht alleen niet te veel vernieuwing of verandering ten op zichtte van Black Ops III. De multiplayer is vertrouwd, niet super space-ig en een heeft een betere opzet voor de classes.

Voor hen, die net als ik heimelijk zaten te wachten op de games vol nostalgie uit de COD serie, eat your heart out.  Al hoop ik wel dat je verhaallijn al iets vergeten bent, dat maakt het herspelen van de Remastered versie een stuk leuker. Online kun je in de Remastered versie ook flink tekeer gaan, al hoop ik dat ze heeeeeel erg snel ook de maps van Modern Warfare II opnieuw gaan uitbrengen. Voor de zekerheid teken ik de petitie voor MW2 Remastered!

Call of Duty Infinity Warfare (inclusief de Remastered) ligt nu in de winkels en geef ik drie sterren.