Jude Apatow en Amy Schumer hebben apart van elkaar al hele grappige dingen laten zien, dus nu ze samen zijn voor de film Trainwreck moet dat wel een geweldige comedy opleveren. Toch?
Persoonlijk heb ik altijd een afkeer gehad van vrouwelijk comedians gehad, maar nadat Spy met Melissa McCarthey zo’n positieve verrassing bleek te zijn durfde ik het ook wel aan om Trainwreck met Amy Schumer te gaan kijken. Maar ik moet zeggen dat ik na het zien van deze film nog niet helemaal genezen ben van mijn aandoening.
Trainwreck gaat over Amy, een journalist bij een tijdschrift, die een losbandig leven leidt en door de scheiding van haar ouders niet gelooft in monogamie en zo een lange lijst van one night stands heeft afgewerkt. Hiernaast heeft ze ook nog een vaste fuck buddy, die niets af weet van haar seksuele escapades en die denkt in Amy de ware te hebben gevonden. Dit is een rol voor WWE worstelaar John Cena en zijn bijna homofiele gedrag is vast heel grappig voor Amerikaanse kijkers, want de beste man is mateloos populair in de VS, maar voor het gros van de kijkers buiten Amerika zullen deze grappen dus totaal niet overkomen, behalve natuurlijk als je een fervent WWE kijker bent.
Maar als Amy een artikel moet schrijven over een populaire sportarts (Bill Hader) valt ze als een blok voor deze man en denkt ze er voor het eerst aan om haar oude leven achter zich te laten en de sprong te wagen door voor het eerst een echte relatie aan te gaan. Deze nieuwe gevoelens zorgen voor een tweestrijd bij Amy want haar oude gewoontes zitten zo ingebakken in haar dat ze daar maar moeilijk afscheid van kan/wil nemen. Het is in deze fase van de film, als Schumer laat zien dat ze ook overweg kan met de wat meer dramatische scenes, dat Trainwreck op zijn best is. Maar in de komische scenes heeft ze moeite om ‘binnen de lijntjes te kleuren’ en wordt het echt weer een Amerikaans product waarbij veel grappen gaan over sex en drugs. Waarschijnlijk heel controversieel voor de Amerikaanse kijker, maar voor ons vrijgevochten Nederlanders toch net iets minder schokkend en zelfs een beetje plat en flauw.
Schumer en Hader zijn een prima koppel en zetten beide een prima vertolking neer. De twee tegenpolen die toch voor elkaar vallen zien we wel vaker voorbij komen in (vooral) romcoms en in Trainwreck is deze match geheel geloofwaardig en goed uitgewerkt. De meeste bijrollen zijn iets minder overtuigend, met uitzondering van basketballer LeBron James, deze NBA grootheid laat een verrassend goede rol zien ook al speelt hij zichzelf. Hij is grappig en natuurlijk en als hij de juiste rollen kiest zou het niet vervelend zijn om hem vaker te zien.
EXTRA’S: Het is wat karig gesteld met de extra’s en dus krijg je alleen een gag reel, wat deleted scenes en enkele extended/alternate scenes. En zoals gebruikelijk bij Universal titels krijg je er een gratis Digital Copy bij.
OORDEEL: Trainwreck is een geslaagde comedy, waarbij wel gezegd moet worden dat de humor af en toe wat plat is en Amy Schumer hier en daar behoorlijk uit de bocht vliegt. Maar als tegenwicht zit er ook genoeg drama in om je te laten geven om de karakters. Een goede komedie moet eigenlijk niet langer zijn dan zo’n 90 minuten en wat dat betreft was de film beter geslaagd als er wat kritischer gemonteerd was. Zo had wat mij betreft de hele verhaallijn met John Cena in de montage mogen sneuvelen. Trainwreck ligt vanaf nu in de winkels.
DOORLOPEN!