Het is misschien nog te vroeg om te roepen dat de wittebroodsweken voorbij zijn, maar een week met een nieuwe console kan voor nieuwe perspectieven zorgen. Nu ik ruim een week heb kunnen doorbrengen met de Nintendo Switch, vind ik het tijd om iets te vertellen over mijn ervaring met het apparaat. Alles van de ergonomie tot het operating system zal besproken worden. Daarnaast zal ik het nog kort hebben over de spellen 1-2-Switch en Snipperclips.
HET ONTWERP: Laat er geen twijfel over bestaan; de Nintendo Switch is in bijna ieder opzicht van plastic. Ondanks het gebruikte materiaal voelen zowel het scherm gedeelte als de Joycons stevig aan. Het scherm zelf is ook van plastic, wat een begrijpelijke keuze is, aangezien een scherm van glas bij kinderen al snel stuk zou gaan. Dit betekent voor velen echter dat hun mooie nieuwe aanschaf al vrij snel zal bekrassen of ze zich moet onderwerpen aan een screenprotector. Zelf heb ik gekozen om tempered glass er op te laten zaten, zodat het scherm naast krassen ook beter tegen stoten bestand is.
Onderweg spelen was nog even wennen, want ik voelde mij klungelig met zo’n een groot scherm, waarbij ik niet zo goed wist in welke positie het liefst te spelen. De Joycons en met name de los aan te schaffen Pro Controller liggen lekker in de hand, hoewel ik de Grip voor de Joycons niet kan aanbevelen. Ik ben een groot fan van alle mogelijke manieren waarop met de Switch te spelen is. Zo zat ik in mijn kamer op mijn tv Breath of the Wild te spelen en kon ik binnen een minuut tijd met een huisgenoot Snipperclips in de woonkamer opstarten. De kracht van een hybride thuisconsole en handheld sloeg pas in nadat ik er zelf mee aan de slag ben geweest.
DE INTERFACE: Eigenlijk is het ironische hoe lange tijd gamers schreeuwden dat een console vooral moet draaien om de spellen. Zo propten Sony en Microsoft hun apparaten vol met steeds meer multimedia mogelijkheden waar we over riepen dat we er niet op zitten te wachten. De Switch heeft dit allemaal niet. Sterker nog, op de Switch kun je slechts een handvol dingen doen. Deze zijn: spellen afspelen, een profiel maken, vrienden toevoegen (waar je vervolgens niet eens berichten aan kunt sturen), spellen aanschaffen en screenshots maken. Dit is het. Wat het doet, doet het echter uitmuntend. Het systeem is vlot en vloeiend. Screenshots maken kan altijd en is en gebeurd in een oogwenk. Spellen zijn op ieder moment te pauzeren om ze vervolgens weer op ieder moment weer op te pakken.
Ik hoop nu, niet zo stiekem, dat er meer functionaliteiten bij zullen komen. Het zou zonde zijn als ik bijvoorbeeld geen YouTube of Netflix kan bekijken op het heldere en kleurrijke 6.2 inch display. Nog groter is mijn hoop dat Nintendo niet een bewuste keuze heeft hoeven te maken extra applicaties te schrappen, in verband met het operating system dat zijn snelheid daardoor niet kon behouden. Toegegeven moet de uiteindelijke aandacht liggen bij het produceren van kwalitatieve games.
1-2-SWITCH: Naar mijn gevoel was ik een van de weinigen die uitkeek naar deze titel. Het deed met denken aan de Warioware serie, waar ik altijd veel plezier mee heb gehad. Na het zien van de erg gematigde ontvangst, zwakte mijn enthousiasme langzaam af. Maar toen! Op een avond was ik met een vriend een rustig avondje aan het gamen. Een groepje vrienden nodigde zichzelf erbij uit, wat ik als de perfecte gelegenheid zag om deze party game te testen. De 28 minigames zijn enorm gevarieerd; van sneller de telefoon oppikken dan je tegenstander tot koeien melken of een Joycon zo voorzichtig mogelijk ronddraaien en terug op de tafel plaatsen. Ik vond het leuk te zien dat verschillende mensen enthousiast werden van verschillende spelletjes. Ondertussen heb ik 1-2-Switch ook naar meerdere plekken meegenomen, waaronder een kroeg, waar er altijd veel plezier aan is beleefd en mensen verrassend competitief werden. Kleine kanttekening is dat spellen die subtiele bewegingen vereisen, niet allemaal goed werken.
SNIPPERCLIPS: Naast Breath of the Wild, vind ik dit de enige must have titel voor de Switch op het moment. Een erg charmant spel waarbij je met 1 tot 3 andere spelers geometrische vormen bestuurt die elkaar tot kleinere vormen kunnen knippen om daarmee puzzels op te lossen. Het klinkt gek en dat is het ook. Het is echter een concept dat iedereen meteen begrijpt zodra ze het zien, wat in combinatie de draagbaarheid van de Switch dit een spel maakt dat je overal en met iedereen kunt spelen. De zachte prijs maakt het lastig deze schattige figuren niet in huis (of onderweg mee) te nemen.
