Zet de ijzersterke serie zich voort in dit derde deel?
Er zijn tegenwoordig heel verschillende film franchises, zo zijn er de superhelden van Marvel en DC Comics, de filmseries voor de ‘young adults’ als Hunger Games en ook de gevestigde namen als een James Bond of Star Wars. Maar deze Planet Of The Apes series is een beetje vreemde eend in de bijt. Hier hoef je geen speelgoedwinkels met schappen vol speelgoed te verwachten en ook een ‘apes’ speeltje bij je happy meal zit er niet in (“wil je daar een bananenshake bij?”). Nee, dit is een grote mensen franchise en daardoor misschien ook niet voor iedereen. Maar zo heb je wel het gevoel dat je bij een select clubje hoort die deelgenoot is van een geheim genootschap.
Twee jaar na het gewelddadige einde van Dawn Of The Planet Of The Apes zijn Caesar en zijn ‘mannen’ vogelvrij verklaard door het leger. De film komt dan ook uit de startblokken met een confrontatie tussen mens en aap waarbij aardig wat magazijnen met munitie worden leeg geschoten. Maar dit is niet het startschot voor een volop oorlogsfilm zoals de titel van de film doet vermoeden. In plaats daar van ontwikkelt zich iets wat meer op een dramafilm lijkt als Caesar met een select groepje op wraak uit gaat als bij een volgende actie van de mensen zijn vrouw en zoon vermoord worden. Caesar en drie andere apen gaan door een schitterend besneeuwd landschap (de Canadese Rocky Mountains) op zoek naar het legerkamp van de naamloze kolonel (Woody Harrelson) om hem te vermoorden. Onderweg pikt de groep ook nog een stom (als in kan niet praten) meisje op en komen ze Bad Ape tegen die zich ook bij hun aansluit.
Eenmaal aangekomen bij het afgelegen legerkamp blijkt dat de rest van Caesar’s groep al door de mensen gevangen is en dus is de wraakactie nu ook nog een reddingsmissie geworden. Caesar wordt echter al snel gevangen genomen en beland ook in het kamp van Harrelson, die erg veel weg heeft van colonel Kurtz uit Apocalypse Now. Een vergelijking die verder wordt doorgetrokken als we er achter komen dat hij zich af heeft gescheiden van de rest van het leger en zich heeft gericht op zijn eigen missie, het uitroeien van het virus door alle besmette mensen te vermoorden. De kolonel gebruikt ook zijn basis als een concentratiekamp en zet de gevangen apen aan het werk om zijn ‘fort’ te verstevigen om een aankomende aanval van het leger af te slaan. Meteen vanaf het moment dat Caesar in het kamp aan komt zie je een duidelijke fascinatie van de kolonel naar Caesar en andersom. De twee zijn dan ook bijna elkaars spiegelbeeld. Beide willen hun eigen groep redden en hebben een duidelijk doel voor ogen, al is het doel van de kolonel meer megalomaan dan dat van Caesar, al worstelt laatstgenoemde wel met zijn steeds meer de overhand krijgende woede en agressie. Dit komt tot uitdrukking in visioenen die Caesar heeft van Koba, de wraaklustige aap uit de tweede film. En zo zien we hem steeds meer afwijken van zijn eigen moraal.
War For The Planet Of The Apes is één groot visueel feest en alle locaties zijn even schitterend, maar deze vallen in het niet bij wat de wizz-kids van WETA uit hun computers hebben weten te krijgen. De apen in dit deel zien er nog mooier uit dan vorige keer en nergens heb je het idee dat je naar computeranimaties zit te kijken, zo subtiel is het allemaal gedaan. Maar we moeten natuurlijk ook de acteurs hun props geven, want die zorgen uiteindelijk voor de emotionele connectie en War is een emotionele film. Andy Serkis (Caesar) is al jaren de ongekroonde koning van de motion capture techniek en is ook deze keer weer briljant in zijn rol en ik vind dat het nu dan ook maar eens hoog tijd wordt dat hij eindelijk ook eens de waardering krijgt van de Academy en op mag gaan voor een Oscar. Maar ook de andere apen laten prestaties zien van een uitermate hoog niveau, zeker als je beseft dat zij alles moeten overbrengen met alleen hun uitdrukking en gebaren (Caesar is nog steeds de enige pratende aap in zijn groep). Ook Steve Zahn (Bad Ape) is, net als het meisje Nova, een welkome toevoeging en zorgt voor de nodige komische momenten, iets wat tot nu toe grotendeels ontbrak in de Planet Of The Apes reeks.
EXTRA’S: Het audiocommentaar (Nederlands ondertiteld) van regisseur Matt Reeves is zeer boeiend, maar ik mis toch Serkis. Ook de deleted scenes kan je bekijken met commentaar van Reeves, hierin legt hij uit waarom sommige scenes gesneuveld of ingekort zijn. Waging War For The Planet Of The Apes is een interessante half uur durende featurette die ingaat op het idee achter de film en bevat veel behind the scenes beelden. Apes: The Meaning Of It All laat de makers vertellen waarom mensen zo gefascineerd zijn met de Planet Of The Apes films, oud en nieuw. Deze wordt gevolgd door The Apes Saga: An Hommage, een korte featurette die de verschillende hommages aan de saga laat zien die in de nieuwe drie films zitten en mogelijk eerder aan je voorbij zijn gegaan. Ook aanwezig is een zeer uitgebreide en schitterende Concept Art Gallery. Verder is er nog een featurette over Caesar, de filmmuziek en het briljante werk van special effects studio WETA. En dit alles wordt afgesloten met drie trailers.
OORDEEL: War For The Planet Of The Apes is een film die meerdere genres met elkaar verbind, het is deels western, deels oorlogsfilm en deels drama en dat alles zonder een rommelig geheel te worden. Andy Serkis is (ik zeg het maar nog een keer) briljant als Caesar en misschien wel de meest ondergewaardeerde acteur van dit moment. De effecten van WETA zijn schitterend zonder de film te overheersen. Een derde film in een reeks is meer dan eens de minste uit de serie (Godfather III, The Hangover III), maar naar mijn mening is dit de beste Apes film tot nu toe. War For The Planet Of The Apes ligt vanaf nu in de winkels.
