Het paddenstoelen koninkrijk is vele allianties aangegaan in haar tijd van bestaan. Allereerst natuurlijk met eigen franchises binnen Nintendo, maar ook met andere ontwikkelaars zoals met Sega voor Mario & Sonic at the Olympics of denk aan personages als Megamen en Ryu die te vinden Zijn in de Super Smash Brothers serie. Eentje als Mario +Rabbids Kingdom Battle is er echter nog niet geweest. Nintendo heeft zijn geliefde Mario en reputatie uit handen gegeven aan Ubisoft om ze samen te voegen met hun lang vergeten, hondsdolle konijnen. Hoe het resultaat is, lees je hieronder.
Mario is de ster geweest van meer dan 150 spellen, maar Ubisoft heeft een genre weten te vinden waar hij nog geen onderdeel van is geweest. Mario + Rabbids is een turn-based strategy spel in de stijl van XCOM. Het is apart om Mario in de handen van een andere grote ontwikkelaar te zien. Ubisoft is duidelijk respectvol omgegaan met het bronmateriaal door geen gekke, stilistische aanpassingen te maken. Het is een simpele, charmante vormgeving met de twist van Rabbids die het paddenstoelen koninkrijk door een computerfout binnenvallen en overhoopgooien. Met zich mee brengen ze de nodige problemen en immense, dagelijkse voorwerpen die de wereld een uitgesproken karakter geven. De humor die de Rabbids hanteren is uitsluitend kinderachtig en strontvervelend, maar ik kon het niet helpen af en toe een grinnik los te laten.
Het terugwinnen van het koninkrijk gebeurd in een team van drie, waarbij Mario als teamleider niet uit te wisselen is. Dit is zonde, want het beperkt onnodig de mogelijke strategieën die je kunt hebben tussen de acht personages die je gaandeweg ontgrendelt. Zo heeft ieder personage uniek krachten en twee wapens. Luigi bijvoorbeeld heeft het meeste bereik met zijn stofzuigersniper, maar ook het minste HP en is Rabbid Mario met zijn lokroep en krachtige aanvallen een offensieve tank. Als speler is het aan jou om een geschikte teamcombinatie te vinden voor het formaat van het level en de type vijanden die je erop tegenkomt.
De strijd is verspreid over een viertal werelden allemaal met een eigen dubbel-thema. Naarmate je vordert, stijgt het aantal vijanden, hun variatie en de omvang van het veld. Hierdoor moet je constant bewuste beslissingen maken over wie je als eerste aanvalt, voorzichtig of gedurfd wilt spelen en of je het team bij elkaar houdt of juist moet uitspreiden. Het geeft voldoening om met alle helden intact een level door te komen. Met de vele bewegingsopties en vormen van aanval dat Mario + Rabbids biedt, voelt het echt alsof je de vijand te slim af bent als je de juiste combinatie en volgorde kiest.
Niet alleen in genre lijkt Mario + Rabbids veel op de XCOM serie, maar ook in zijn moeilijkheidsgraad. Het is een stuk minder onvergeeflijk, in dat je een verslagen teamgenoot niet permanent verliest, maar makkelijk is het allerminst niet. De gevarieerde vijanden spelen namelijk optimaal en maken geen loze bewegingen. Als het je doel is om een weerloze Toad door een level heen te krijgen, kun je er donder op zeggen dat hij hun enige doelwit zal zijn. Vaak keek ik er tegenop om aan een gevecht te beginnen, wat voor mij een teken is van een moeilijk, maar gebalanceerd systeem. Ik heb er groot respect voor dat er geen moeilijkheidsgraden te kiezen zijn, zodat de speler gedwongen wordt bedachtzaam met zijn of haar strategie om te gaan. Voor jongere spelers is er per gevecht een easy mode in te stellen, maar meer dan een beetje extra HP krijgen ze niet.
Naast het strategische gevechten dat je doet, moeten er tussendoor puzzels opgelost worden. Erg uitdagend zijn deze niet, maar bieden net voldoende afwisseling op de hoofdbezigheid. Daarnaast verzamel je artwork die je in schatkisten vindt en zijn levels opnieuw te spelen in een challenge mode. Hiervoor moet je terugkeren naar een overwonnen wereld, waarbij je dankzij nieuwe krachten eerder ontoegankelijke geheimen kunt vinden, maar ook op oude strijdvelden nieuwe uitdagingen te vinden zijn. Hierbij is het lang niet altijd je doel om de vijanden uit te schakelen, maar dagen deze challenges je intellect op een andere manier uit dan de normale gevechten. Een leuke toevoeging die niet op geheel artificiële manier de levensduur van het spel verlengt.
Oordeel: Waar ik net als vele anderen sceptisch naar keek bij de aankondiging, blijkt een product te zijn dat met veel liefde gemaakt is. De presentatie is met momenten iets te simpel, maar het onderliggende ontwerp creatief en kleurrijk. Laat je echter niet misleiden door de kinderlijke indruk die Mario + Rabbids Kingdom Battle maakt; dit is een uitdagend spel. Veel Game Over schermen kreeg ik niet te verduren, maar mijn strategisch denkvermogen werd gaandeweg steeds vaker op de proef gesteld. Mario + Rabbids kan zich meten met de grootheden in het genre en is een van de betere Mario titels van de afgelopen jaren. En dat terwijl Super Mario Odyssey nog moet uitkomen.
