Ken je het gevoel van een een gum, die niet gumt, maar eigenlijk gewoon alleen maar één grote grijze vlek veroorzaakt? Of bijvoorbeeld je het gevoel wat je krijgt als je nét helemaal bent afgeremd voor een rood stoplicht, dat exact op het moment van stilstand weer op groen springt… Ja? Fucking frustrerend hè? Nou geloof me, na het spelen van Flatout 4 zijn die frustraties peanuts.
PLOT: In een tijd waarin race-games steeds meer richting de echte race-sims gaan en zo nauwkeurig mogelijk ieder detail proberen na te bootsen, bedacht ontwikkelaar Kylotonn dat het wel weer eens tijd werd om een echte arcade-klassieker uit de kast te trekken. Op zich geen slecht plan, want soms heb je wel eens zin in een partijtje ondoordacht raggen om stoom af te blazen. Flatout 4 laat je dat precies doen. Onder de het motto ‘remmen is angst, gas is alles’ baan je jezelf door de fraai afgewerkte parcours. Bijna alles kan kapot wat je onderweg tegen komt. Sterker nog; hoe meer je sloopt, hoe sneller je nitro-meter volloopt om zo mogelijk nog harder je tegenstanders aan de kant te beuken. Maar pas op, obscure conculega’s als Gothika Black, Captain Speedway, Igor Longneck en Clown Jester beuken jou minstens zo hard aan de kant zodra ze de kans krijgen. Wat dat betreft doet de subtitel Total Insanity, zijn naam zeker eer aan. Het is oorlog en absolute road-rage.
In verschillende ‘traditionele’ races, maar ook in time trials en races met power-ups, die me aan Blur doen denken of Mario Kart, moet je de concurrentie voor weten te blijven. Met elk klein beetje geld wat je daarmee verdient kun je je brik upgraden en ook onzinnige dingen aanpassen zoals het geluid van je toeter of de kleur die uit je uitlaatdemper spuit als je je nitrogas loslaat.
GRAPHICS: Flatout 4 laat me grafisch gezien toch erg verward achter. De algemene vormgeving van Total Insanity is erg goedkoop te noemen. Het voelde niet erg PS4-waardig aan eerlijk gezegd. De verschillende parcours waar de races plaatsvinden zien er dan wel weer goed uit en zitten goed in elkaar. Ook de brokstukken van één van de vele kapot gereden houten schuurtjes, lantaarnpalen en wegwijsborden die je om de oren vliegen zien er goed uit. Door de bewegingsonscherpte krijg je gedurende de knotsleipe races een goed gevoel van snelheid en als je je nitro-knop indrukt, weet je al helemaal niet wat er gebeurd. Ook de invloed van de zon qua flares is fraai en bijvoorbeeld het rondvliegende stof van je voorgangers ziet er goed uit en belemmert je zicht op een realistische manier.
De auto’s zelf daarentegen zijn duidelijk van mindere kwaliteit en lijken wel regelrecht uit een PS2 game te komen rollen. Evenals de schademodellen. Hoe vaak je ook op je dak belandt, de deuk blijft hetzelde. Niet dat je je druk hoeft te maken om je lak, want erg fraai zien de roestbakken er toch al niet uit. En oh ja, als je je roestbak even kwijtraakt en keihard tegen een container parkeert, vliegt je karakter heel lame door de lucht. Ik moest echt een paar keer checken of ik wel echt op m’n PS4 aan het spelen was. Tuurlijk, het is niet het belangrijkste, maar bij een game waarbij bijna alles om crashen en beuken gaat verwacht je toch wel iets meer anno 2017.
GAMEPLAY: De gameplay is op zich erg soepel en het brullende geluid van de motor is best o.k., maar Flatout 4 is toch wel één van de meest frustrerende spellen die ik in lange tijd gespeeld heb. Alles in de game stuurt aan op rammen en beuken, maar in plaats van dat te belonen doordat je je tegenstanders uit de weg ruimt, heb je er vaak alleen maar voornamelijk zelf last van, want hoe je ze ook raakt, uiteindelijk beland je zelf ook in een onvermijdelijke spin en verlies je veel plekken. Ook lijkt de A.I. van je tegenstanders erg uit balans te zijn. Soms rijd je ze er tamelijk makkelijk uit, waarop ze je soms binnen no time weer op de hielen zitten. Zelfs als je foutloos rijdt, weten ze je soms ineens vlak voor de finish van achter te beuken waardoor je over de kop vliegt en alsnog als laatste over de finish komt.
Of je hebt al 2 rondes goed weten rond te komen en in de laatste rond sta je ineens keihard stil tegen een voorwerp waar je daarvoor nog moeiteloos langs reed of aan kon tikken. Sommige races heb ik denk ik wel een uur lang gedaan voordat ik als eerste over de streep wist te komen. De frustraties liepen vaak zo hoog op dat zelfs de katten de kamer uitrenden omdat ze de scheldpartijen niet meer aan konden horen. Tuurlijk, het mag moeilijk zijn en uitdagend. Maar zo frustrerend als dit spel soms kan zijn. Nee, dat kun je geen ontspanning meer noemen.
FLATOUT: Ok, ok, ok een beetje ontspanning kun je vinden in de Flatout mode. Een verzameling mini-games waarbij je rijder een grote rol speelt. Deze kun je namelijk door de voorruit laten vliegen en ‘m zodoende in de lucht een beetje bijsturen. Bijsturen? What the fuck? Waarom zou je? Nou, hoe krijg je ‘m anders in een hole bij midget-golf, in een beker bij een potje beerpong of door een stapel blokken heen? Een grappige aanvulling, maar het verveelt snel helaas.
Wel leuk is de destruction derby in één van de arena’s. Met een flinke groep (online) spelers proberen elkaar uit te schakelen door elkaar zo vaak mogelijk helemaal de moeder te rossen totdat je onploft. Iets wat eerder zijn succes heeft bewezen en eigenlijk nooit gaat vervelen.
OORDEEL: Flatout 4: Total Insanity is op zich een leuk concept en een aardige game. Helaas slaat het op veel vlakken toch behoorlijk de plank mis. De game frustreert en biedt daardoor weinig speelplezier. De graphics laten ook wel wat te wensen over. De partygames slaan als kut op Dirk. Eigenlijk is alleen de multiplayer ‘Destruction Derby’ in één van de arena’s een beetje de moeite waard, maar om daar nu 60 euro voor uit te geven…
De game krijgt van mij dan ook een schamele 2 sterren.
Flatout 4: Total Insanity is vanaf nu verkrijgbaar voor de Playstation 4 en XBOX One.
