Het is weer die tijd van het jaar! Ik heb het helaas niet over de aankomende feestdagen, maar over de jaarlijkse release van de nieuwe Assassin’s Creed game. Ditmaal genaamd, Assassin’s Creed Syndicate. Door de gigantische stinker van vorig jaar, Assassin’s Creed Unity, was mijn enthousiasme om Syndicate te spelen lager dan ooit tevoren. Erger dan Unity kon het in ieder geval niet worden, toch? Na bijna non stop te hebben gespeeld vanaf de release op 23 oktober, vandaar ook de late review, is dat in ieder geval 1 conclusie die ik veilig kan trekken.
Met een 1868 Victoriaans Londense setting, komt Assassin’s Creed gevaarlijk dichtbij het heden, als ik mijn goeie vriend Bob mag quoten ”duurt het niet lang meer voordat we straks Assassins Creed GTA krijgen” GOD help us! Net als in GTA5 trouwens, is het in Assassins Creed voor het eerst mogelijk te switchen tussen meerdere speelbare characters, de tweeling Jacob en Evie Frye. Deze 2 tegenpolen van mekaar hebben als doel, Londen te bevrijden uit de greep van de templars en het opsporen van een piece of eden, wat dat ook moge zijn.
Ben jij wel of niet bekend met een van de vorige delen, dan duurt het hoe dan ook niet lang voordat je met gemak, free-runnend de straten en daken van Londen onveilig maakt, of juist veilig maakt, tis maar hoe je het bekijkt. Met de nieuwe rope launcher aan je pols is het beklimmen van gebouwen en het bereiken van de bekende view points nog nooit zo makkelijk geweest. Met één druk op de knop word je in een kwestie van seconden naar boven getrokken. Ben je het rennen zat? Hijack paard en wagen en bereik je bestemming op deze manier vlugger dan ooit te voren.
Assassin’s Creed Syndicate Rope Launcher gameplay.
Het spijt me dit te moeten zeggen, maar Syndicate voelt erg lui aan. Ik heb in de vorige alinea de 2 grootste en bijna enige nieuwe toevoegingen aan de game al besproken. De straten van Londen zijn een stuk rustiger dan de drukke straten van Parijs in Unity, maar alsnog keek ik constant tegen dezelfde enemy character models aan, je zou denken daar wat meer variatie in te krijgen, aangezien de kracht van next-gen consoles.
Assassin’s Creed Syndicate Story Trailer
Het altijd al matige combat systeem is niet veel aan veranderd, maar voelt op de een of andere manier nog simplistischer aan dan in de voorafgaande delen. De meeste missies uit de main story zijn erg eenvoudig en de super herhaaldelijke opdrachten die je moet uitvoeren om Londen te bevrijden, delen hetzelfde lot. Zelfs de upgrades leveren een bijdrage aan dit alles. De vertrouwde eagle vision, of ditmaal beter gezegd, X-ray vision, is flink overpowered en de exclusieve upgrades van zowel Jacob als Evie zijn vrijwel nutteloos met weinig toevoegingen aan de gameplay. Het verdienen van skill points voor het upgraden van beide characters gaat ook zonder al te veel moeite en verdien je sneller dan je denkt.
Oordeel: Zoals je merkt heb ik persoonlijk geen enkele vorm van uitdaging uit Syndicate weten te halen en dat stoort me! Het is duidelijk wederom een afgeraffelde game die een deadline moest halen. Ik had graag een vernieuwende en verfrissende Assassin’s Creed game gezien, maar dat is Syndicate zeker weten niet. Het is gewoon de jaarlijkse nieuwe Assassin’s Creed die we allemaal over een paar weken weer zijn vergeten.
Assassin’s Creed Syndicate krijgt van mij 2 sterren, omdat het een kleine vooruitgang is op zijn voorganger en dat is eigenlijk geen compliment te noemen.
