Heeft Marvel zijn eigen glazen in gegooid met Guardians Of The Galaxy of is er na het succes van Guardians nog ruimte voor ‘ouderwetse’ helden als The Avengers? Je leest het in onze recensie van Avengers: Age Of Ultron.
Wat: Je zou het bijna vergeten, maar Marvel nam met Guardians Of The Galaxy een behoorlijk risico. Niet alleen waren de Guardians een redelijk onbekend groepje Marvel helden, maar ook was de toon volledig anders dan we tot dan toe gewend waren. Gelukkig pakte het allemaal goed uit en werd de film een dikke hit, maar hoe moest het nu verder? Nou, met een tweede Avengers film dus.
Wat: De film komt meteen goed uit de startblokken als onze helden de scepter van Loki uit de handen van Oost Europese bad guys (over old-school gesproken) moeten zien te krijgen. Eenmaal terug op het Avengers hoofdkantoor krijgt Tony Stark (Iron Man) het ‘briljante’ idee om de kracht van de scepter te gebruiken voor zijn ultieme creatie: Ultron (met het geweldige stemgeluid van James Spader). Deze Ultron moet de aarde beschermen tegen elk denkbaar gevaar. Maar zoals we al weten uit de Frankenstein films gaat dit natuurlijk vreselijk mis en voordat Stark kan roepen “it’s alive! alive!” besluit het ‘monster’ de benen te nemen en de Avengers en de wereld te vernietigen. En dan is het weer aan de Avengers om weer de wereld te redden.
En: Er zijn zat mensen die zitten te wachten op een Marvel flop, maar ook deze 11e film van hun ‘cinematic universe’ is er weer één van bijzonder hoge kwaliteit en de actiescenes zijn weer oogstrelend. Vooral het gevecht tussen de Hulk en Iron Man in zijn hulkbuster pantser is een genot om naar te kijken en doet je afvragen of het niet weer eens hoog tijd wordt voor een stand alone film voor de groene held. Natuurlijk zou je kunnen zeggen dat met de toevoeging van drie nieuwe superhelden (Quicksilver, Scarlet Witch en Vision) er weinig ruimte over is voor een diepere blik in wat elk van hen drijft en waarom ze telkens weer hun leven op het spel zetten om dat van ons te redden. En je zou ook kunnen zeggen dat het plot her en der wat gaten vertoond en dat de dialogen niet altijd even geweldig zijn (je zou vooral willen dat Captain America eens wat vaker zijn brave praatjes voor zich hield). En zou zo je zelfs kunnen zeggen dat ze onderweg wel erg veel stuk maken, vorige keer was New York het haasje en deze keer het (fictionele) Sokovia. Maar wat kan het ons schelen, want als je na 150 minuten dikke, vette actie niet met een glimlach naar buiten loopt en met je vrienden uitvecht wie van jullie de Hulk, Iron Man, Thor of één van de andere Avengers mag spelen ben je hartstikke dood van binnen.
Conclusie: Je mag blijkbaar geen appels met peren vergelijken maar dat doen we dus lekker wel met Guardians Of The Galaxy en Avengers: Age Of Ultron. Avengers: Age Of Ultron is niet bedoeld om jouw naar huis te sturen met een vernieuwde blik op het leven en de wereld, maar dit is een film zoals films bedoelt zijn: een avond onbezorgde lol met in je ene hand een bak popcorn en je andere hand een biertje en gewoon genieten van tweeënhalf uur vermaak van de bovenste plank. Toegegeven, de toon van deze tweede Avengers film probeert wat donkerder dan de eerste te zijn en misschien hadden ze net als bij Guardians Of The Galaxy juist voor een luchterige film moeten gaan met een kick ass soundtrack. Maar puntje bij paaltje heeft Marvel met zijn films een trein op de rails gezet die in volle vaart vooruit dendert, volgende station: Ant-Man. Allemaal instappen!
